ΓΝΩΜΟΥΛΑ

Κανείς δεν έγινε «σταρχιδιστής» σε μία μέρα. Θέλει προσπάθεια αυτή η… τέχνη!

Γράφει ο Χάρης Κυριακόπουλος Όλοι θέλουμε να 'μαστε σε φάση «στ' αρ%*$@ μας» σ' αυτήν τη ζωή! Είναι όμως εφικτό;

Όλοι θέλουμε να ‘μαστε σε φάση «στ’ αρ%*$@ μας» σ’αυτήν τη ζωή

Μας αρέσει αυτό το attitude, θέλουμε να το υιοθετήσουμε. Γουστάρουμε όταν βλέπουμε άτομα που πραγματικά δε νοιάζονται και ζουν πιο ελεύθερα, πιο… κουτουρού.

Εμβαθύνοντας λίγο, το πρώτο πράγμα που πρέπει να αναρωτηθείς, είναι απέναντι σε τι ακριβώς θες να είσαι «στα τέτοια σου». Η προφανής απάντηση είναι οι γύρω γνώμες και η κριτική. Θα μας άρεσε να μη δίναμε δεκάρα τι λέει ο άλλος για εμάς και να ήμασταν άνετοι σε φάση «χέστηκα αν δεν με γουστάρεις, deal with it»!

Στην πραγματικότητα βέβαια, κάτι τέτοιο δεν είναι πρώτον, δυνατό (τουλάχιστον όχι απόλυτα) και δεύτερον, σωστό.

Ένα απ’τα χαρακτηριστικά που μας καθορίζουν και μας κάνουν παραγωγικά, υγιώς σκεπτόμενα, επιτυχημένα κι εν τέλει χαρούμενα άτομα, είναι η συναναστροφή με τους γύρω μας και το πόσο αυτή βοηθάει και τη δική μας αυτογνωσία. Το γνώθι σαυτόν είναι καθοριστικό, αν θες ν’ αναπτύσσεσαι σαν προσωπικότητα.

Γι’ αυτό και ο απόλυτος «σταρχιδισμός», είναι κάτι που δεν υφίσταται (ή δε θα έπρεπε να υφίσταται) στο 100%. Μπορεί άλλοι να δίνουν την εντύπωση ότι τον έχουν τερματίσει, επειδή αποπνέουν μια δυναμική αύρα και σε κερδίζουν με τη γοητεία τους, αλλά όσο κι αν μοιάζουν να μη δίνουν δεκάρα τσακιστή για τίποτα, δεν παίζει να ισχύει κάτι τέτοιο.

Πολύ απλά, χρειάζεται να νοιάζεσαι, αν σ’ ενδιαφέρει να γίνεις καλύτερος άνθρωπος.

Αυτό που δεν πρέπει να σ’ ενδιαφέρει, είναι η αρνητικότητα. Γι’ αυτό και το πρώτο tip που πρέπει να έχεις υπόψιν (και ίσως η ουσία του σταρχιδισμού) είναι να μάθεις να ξεχωρίζεις την εποικοδομητική από την πικρόχολη κριτική.

Περιτριγυριζόμαστε από ανθρώπους για όλη μας τη ζωή και δεχόμαστε συνεχώς κριτική. Πρέπει να «διαβάζεις» εκείνον που θέλει να σε βοηθήσει, από εκείνον που ορμάει ξερνώντας κακία. Δεν είναι εύκολο να ακούς, πόσο μάλλον να παραδεχτείς ότι είσαι λάθος, αλλά βοηθάει απίστευτα να εξελιχθείς, αν προέρχεται απ’ τα σωστά άτομα…

…το οποίο οδηγεί στο 2ο tip: απέβαλλε τους τοξικούς ανθρώπους απ’τη ζωή σου!

Όσους μονίμως επιτίθενται, όσους θέλουν να σε δουν να αποτύχεις, όσους έτσι αισθάνονται καλύτερα για τη δική τους μιζέρια, όσους δεν έμαθαν σε τίποτε άλλο κτλ. Είναι ρουφήχτρες ενέργειας που σου κάνουν κακό. Τους έχεις συναντήσει και στην ίδια σου την οικογένεια ίσως. Δεν έχει σημασία τι συγγένεια έχετε. ΔΙΩΞΤΟΥΣ. Μην έχεις έλεος σ’ αυτό!

Αντίθετα, η υποστήριξη όσων αγαπάς, ΠΡΕΠΕΙ να υπάρχει στην καθημερινότητα σου! Αν βρεις κάποιον που πιστεύει σε σένα και θέλει να σε δει να προοδεύεις, μην τον αφήσεις από δίπλα σου! Πέρνα χρόνο μαζί του, πάρε αγάπη, θετικά vibes και νιώσε καλύτερα για σένα. Μόνο η δική του άποψη θα πρέπει να σε νοιάζει και μόνο έτσι θα μάθεις ποιον ν’ ακούς και ποιον να γράφεις… ξέρεις πού!

Διότι όπως είπε και ο Τζον Λένον: «κάθε παιδί είναι καλλιτέχνης, μέχρι κάποιος να του πει ότι δεν είναι». Κάτι που μας δίνει καλή πάσα για το 3ο tip: Θυμήσου την παιδική σου ηλικία, όταν πίστευες ότι μπορείς να κάνεις τα πάντα, επειδή ακόμα δεν είχες κάποιον να σου πει τι «πρέπει ή μπορείς» να κάνεις. Το ίδιο ισχύει και τώρα. Ό,τι ηλικία κι αν έχεις, ό,τι κι αν έχει προηγηθεί στη ζωή σου, το παρελθόν δεν επιβάλλει το μέλλον σου.

Tip No4: Βρες αυτή την καταραμένη φωνή που βολτάρει μες στο κεφάλι σου, ζαλίζοντας το με ανασφάλεια, ντροπές ή ανησυχίες και ριξ’της μπουκέτο στα δόντια! Το Εγώ καθορίζει και τις πιο μικρές συμπεριφορές μας, πόσο μάλλον τους στόχους και το μέλλον μας. Μην το αφήνεις να υπερισχύει και να σε γεμίζει φόβους! Αγνόησε το ή κάν’το να το βουλώσει! Ειδικά σε ό,τι έχει να κάνει με θέματα που δεν σε αφορούν!

Καλώς ή κακώς, η ζωή είναι γεμάτη πράγματα που δεν μπορείς να αλλάξεις.

Αν κάποιος έχει προκαθορισμένη άποψη για σένα και δεν σε γουστάρει επειδή είσαι ψηλός, Κινέζος, μαύρος, Εβραίος ή έχεις μεγάλες πατούσες, δεν μπορείς να κάνεις κάτι γι’αυτό προφανώς! Φυσικά και είναι άδικο, αλλά έτσι είναι ένα μέρος του κόσμου και πρέπει να μάθεις να μην επηρεάζεσαι από πράγματα στα οποία δεν έχεις άμεσο έλεγχο. Ας σε γνωρίσει πρώτα (κι ας έχει και μια αξιόπιστη άποψη) και μετά κάτσε να σκάσεις για τα «δικά του» .

Και τέλος, μάθε να πιστεύεις στον εαυτό σου. Το Νο5 είναι προφανέστατα η αυτοπεποίθηση! Ψάξε τη, δούλεψε τη και κατάλαβε ότι είσαι ένα υπέροχο άτομο, γεμάτο ενέργεια και πράγματα να δώσει. Το μόνο εμπόδιο ανάμεσα σε σένα και τις επιθυμίες σου, είσαι εσύ. Σταμάτα να δικαιολογείσαι, ξεκίνα να σχεδιάζεις. Μόνο έτσι θα μπορέσεις να φτάσεις τον εαυτό σου στο ζενίθ των δυνατοτήτων του και μετά, θα τα ‘χεις όλα…

…στ’αρχίδια σου!

OUR20s

ΓΝΩΜΟΥΛΑ

Υπολογισμοί που κάνουμε κι ας μην μας άρεσαν ποτέ τα μαθηματικά

hashtag

BEST_OF_THE_INTERNET