Μία ακόμα μέρα καραντίνας φτάνει στο τέλος της. Και μοιάζει τόσο ίδια με τις προηγούμενες. Σηκώθηκες, πλύθηκες, έφαγες, έφτιαξες καφέ κι άρχισες να κοιτάζεις νοσταλγικά από το παράθυρο.
Η αλήθεια είναι πως το κλίμα γύρω δε βοηθάει και πολύ. Κλεισμένος σπίτι όλη την ημέρα, τα πράγματα που μπορείς να κάνεις ολοένα και λιγοστεύουν. Ακόμα και το Netflix δεν είναι απεριόριστο, ειδικά αν τελείωσες κι εσύ την 4η σεζόν του La Casa de Papel που όλοι οι άμουσοι έκραξαν, ενώ εσύ τη βρήκες τέλεια. Πάει κι αυτό λοιπόν, ψάχνουμε την επόμενη ενασχόλησή μας.
Οι πιο δύσκολες στιγμές συνήθως έρχονται τα βράδια, εκεί που οι σκέψεις κατακλύζουν το μυαλό σου.
Μετά τις 12 που βγαίνουν τα φαντάσματα, αρχίζουν να σε επισκέπτονται και τα φαντάσματα του παρελθόντος. Μα ρε Γιάννη «ποια είναι αυτά;», σ’ ακούω να ρωτάς με τρεμάμενη φωνή πίσω από την οθόνη. Οι πρώην, φίλε μου. Οι πρώην! Δυστυχώς, σε στιγμές και περιόδους που έχουμε άπλετο χρόνο να σκεφτούμε διάφορα ζητήματα που μας απασχολούν όπως τι θα κάνω με τη σχολή, με τι δουλειά να επιδιώξω να ασχοληθώ στο μέλλον, σκάει και το ερώτημα ποιος είναι ο κακομοιράκος που γαμιέται πάλι με την πρώην μου. Σε τέτοιες φάσεις μας τρώει το δαχτυλάκι μας να το στείλουμε το μήνυμα. Σήμερα όμως, από αυτήν εδώ τη γωνιά, θα αντισταθούμε.
Σ’ αυτά τα θέματα οφείλουμε να είμαστε ντρέτοι μεταξύ μας. Δεν υπάρχει λόγος να λέμε ψέματα. Όλοι το σκεφτήκαμε, άλλοι λιγότερο, άλλοι περισσότερο. Φυσικά και σας καταλαβαίνω, μη νιώθετε άσχημα. Το ‘χει αυτό η καραντίνα άλλωστε και προκαλεί έναν εκρηκτικό συνδυασμό, που αν ήταν αλκοολούχο ποτό, θα μπορούσε άνετα να αντικαταστήσει όλα εκείνα που σου φέρνουν ζαλάδα από τη μυρωδιά και μόνο. Ειδικά αυτή η κωλοσαμπούκα, πρέπει να απαγορευτεί ευθύς αμέσως, με νόμο αν είναι δυνατόν.
Στο θέμα μας όμως και μετά από πρόσφατο χωρισμό, έχεις αρχίσει να μην τα πηγαίνεις πολύ καλά με την αυτοεκτίμηση σου. Λογικό είναι. Ο εγκλεισμός σου στερεί πολλά απλά και καθημερινά πράγματα ταυτόχρονα, όπως το να φλερτάρεις, να κοινωνικοποιηθείς και να γίνεις σκουπίδι με τους φίλους τραγουδώντας το «Ρόζα», σηκώνοντας τη γειτονιά στο πόδι.
Το να στείλεις στην πρώην όμως, δε θα κάνει τα πράγματα καλύτερα. Μάλλον το αντίθετο.
Αρχικά θα καταλάβεις πως έκανες μια τρύπα στο νερό και μόλις φύγει αυτό που έγραψες, θα κυνηγάς να το πιάσεις στον αέρα και θα κλαις που δεν το πρόλαβες. Και το χειρότερο; Μετά τη σύντομη συνομιλία που θα έχετε, θα σε σκοτώσει που έχει προχωρήσει πιο γρήγορα από σένα, μαλάκα! Με λίγα λόγια, όταν περνάει οποιαδήποτε τέτοια σκέψη από το μυαλό σου, μείνε μακριά από το κινητό. Στην ανάγκη πέτα το στη λεκάνη και τράβα δύο φορές το καζανάκι.
Το μεγάλο πρόβλημα στη φάση, είναι πως δε βλέπεις τους φίλους σου αυτές τις μέρες. Υπό κανονικές συνθήκες, θα σου έριχναν δυο σφαλιάρες και θα επανερχόσουν άμεσα από το λάθος μονοπάτι που πήραν οι σκέψεις σου. Μην εκμεταλλεύεσαι λοιπόν, το σόσιαλ ντίστανσινγκ που λεν’ και στην Προσύμνη Αργολίδας για να κάνεις τις μαλακίες σου. Λίγη υπομονή να περάσει το κακό. Το ξέρω πως έχεις ανάγκη να ακούσεις από το Νώντα τον Πεταλούδα και το Σάκη τον περιπτερά, πόσο καλύτερος είσαι από την πρώην σου, πόσο παιδάκι φαίνεται μπροστά σου ο νυν της και πόσα πράγματα έκανες στην άκρη από τη ζωή σου για χάρη της.
Μα ρε Γιάννη, δε με καταλαβαίνεις. Καλά τα λες εσύ, αλλά δεν είναι όλα τόσο απλά. Ξέρεις πόσο καιρό έχω να κάνω σεξ ρε αδερφέ, για να μου κουνάς δεικτικά το δάχτυλο;
Σε καταλαβαίνω μανμου, πίστεψέ με. Η αποχή φέρνει τρέλα στα κεφάλια μας. Έχεις οποιαδήποτε ένδειξη όμως, πως το να ρίξεις τόσο πολύ τα μούτρα σου, θα σε κάνει να έχεις την παραμικρή σεξουαλική επαφή και δη με την πρώην σου, εν μέσω καραντίνας; Δεν νομίζω ρε μάγκα, οπότε σκέψου λίγο καθαρά. Πιο πιθανό είναι να βλέπεις σε βίντεο κλιπ τα κακά κορίτσια, πίνοντας μπίρες και τρώγοντας τσιπς, παρά να τη δεις στο κρεβάτι σου. Ή στο δικό της.
Και στην τελική δεν το δέχομαι αυτό. Τόσα χρόνια κάναμε εξαντλητική προπόνηση, για να μπορούμε να αντέχουμε περιόδους σαν αυτή και θα τα τινάξει όλα στον αέρα μια λόξα της στιγμής; Περάσαμε γυμνάσιο και λύκειο μακριά απ’ όλα τα κορίτσια για να μας τα χαλάσει η – πώς τη λένε – η ζαργανίτσα, όπως την έχεις ακόμα περασμένη στο κινητό; Όχι δα!
Το πιο ανησυχητικό όμως κι αυτό με το οποίο θα κλείσω το πόνημά μου, είναι όταν έχεις πέσει αρκετά ψυχολογικά από τότε που χωρίσατε. Δε βλέπεις τον παλιό σου εαυτό κι αυτό σε εκνευρίζει κάθε μέρα και περισσότερο. Το μήνυμα που σκέφτεσαι όμως, να είσαι βέβαιος πως δεν είναι η λύση. Ίσως – και πάλι αμφιβάλλω – να ήταν μία τέτοια, αν είχες καταφέρει μετά το λογικό διάστημα θλίψης που πέρασες, να έχεις μπει σε μια τάξη ψυχολογικά. Χρειάζεσαι περισσότερο χρόνο όμως και κυρίως τον χρειάζεσαι μακριά από οποιαδήποτε επικοινωνία μαζί της.
Και να θυμάσαι πως δε μας καθορίζει καμία σχέση και καμία πρώην μας.
Εμείς καθορίζουμε τον εαυτό μας και είμαστε αποκλειστικά υπεύθυνοι για τα όρια που βάζουμε σ’ αυτόν. Βάλε καθημερινούς μικρούς στόχους λοιπόν, αφοσιώσου στα πράγματα που σε γεμίζουν, προσπάθησε να μην παρατάς τη γυμναστική γιατί φτιάχνει το κέφι και να τραγουδάς πιο δυνατά όταν κάνεις μπάνιο για να βγάζεις από μέσα σου όλα όσα νιώθεις.
Έχω γράψει κοντά 1.000 λέξεις κείμενο, αλλά εσύ βλέπω άρχισες ήδη να πληκτρολογείς το μήνυμα που σκέφτεσαι εδώ κaι ώρα. Σου δίνω μία ευκαιρία ακόμα, να διαβάσεις εκ νέου τα παραπάνω πριν πατήσεις αποστολή. Κάτι μου λέει ότι πάτησες ήδη. Και μόλις «διαβάστηκε». Το πρόσωπο στην άλλη πλευρά της συνομιλίας μάλιστα, άρχισε ήδη να πληκτρολογεί την απάντηση. Ελπίζω σε αυτό το σημείο να είσαι έτοιμος να αντιμετωπίσεις τα επικίνδυνα μονοπάτια που πας να μπλέξεις.
