Κανονικά, έτσι όπως το έχω εγώ στο μυαλό μου, στον 21ο αιώνα, ένα τέτοιο άρθρο θα έπρεπε να είναι το πλέον ανούσιο. Έλα όμως, που οι καθηγητές μας δε λένε να βγουν από την παλαιολιθική εποχή και παραμένουν στα κλειστά όρια που τους επιτάσσει η φιλοσοφία των προηγούμενων γενιών…
Εγώ τον καθηγητή μου, τον θέλω στο facebook. Θέλω να του κάνω like, βρε αδερφέ. Πώς το λένε; Γιατί να μην έχω αυτή τη δυνατότητα; Και στην τελική, τα «κέρδη» θα ήταν πολλά. Πάρτε μία γεύση κι αν συμφωνείτε, δείξτε το άρθρο στους καθηγητές σας. Πρέπει να φτάσει στα χέρια τους η …απαίτησή μας!
Για να τους βλέπουμε online στο chat
Έχω βαρεθεί να ακούω ότι η πόρτα του γραφείου τους είναι ανοιχτή, το mail διαθέσιμο και το τηλέφωνό τους ευρέως γνωστό. Είναι σα να τους απαντήσω, να επικοινωνήσουν μαζί μου με τα …περιστέρια. Πού ζούμε δηλαδή; Δε μπορούμε να κάνουμε λίγο chatting τα βράδια; Δε μπορούμε να τους στείλουμε ένα κατακόκκινο τσαντισμένο emoticon κάθε φορά που μας κόβουν με 4; Όχι κύριοι! Δε θα σας περάσουν τόσο εύκολα τα καψώνια…
Για να ενημερωθούμε σχετικά με τις απόψεις τους
Ένα πολύ σημαντικό κέρδος που προσφέρει η ύπαρξη ενός facebook λογαριασμού. Μέσα από τα status updates, ο καθηγητής μας ενημερώνει ουσιαστικά, για τις απόψεις του σχετικά με ποικίλα θέματα. Έτσι, γνωρίζοντας τις πεποιθήσεις που μπορεί να έχει κάποιος, η χειραγώγησή του γίνεται κατά πολύ ευκολότερη. Όπως βλέπετε, κάνουμε τα πάντα για το …γλείψιμο!
Για να μάθουμε πού συχνάζουν
Τα στέκια ενός ανθρώπου από τον οποίο εξαρτιώμαστε, είναι πάντα μία χρήσιμη πληροφορία. Μαθαίνοντας για παράδειγμα, ότι ο καθηγητής μας τρελαίνεται για τα ρεμπετάδικα μιας συγκεκριμένης περιοχής, μπορούμε να τα επισκεφτούμε σε ανύποπτη στιγμή και να πέσουμε «τυχαία» πάνω του. Σε μία χαλαρή ατμόσφαιρα, μακριά από τη ρουτίνα και τις απαιτήσεις της σχολής, είναι πολύ πιο εύκολο να πείσεις κάποιον να σε περάσει σε αυτό το καταραμένο μάθημα που κάνει. Μοναδική προϋποθεση για όλα αυτά; Να ξέρει και να θέλει να κάνει check ins! Ή έστω να έχει ενεργοποιημένες τις υπηρεσίες τοποθεσίας στο chat…
Για να ξέρουμε …τι έκαναν πέρσι το καλοκαίρι
Φωτογραφίες. Ναι, αυτή η υπέροχη ανακάλυψη που ονομάζεται φωτογραφία, μπορεί να μας σώσει από πάρα πολλές καταστάσεις. Το 99% των χρηστών του facebook, έχουν ανεβάσει κάποια στιγμή στη διαδικτυακή τους ζωή, μία φωτογραφία που μπορεί να τους κάνει «ζημιά». Βλέπεις ότι ο καθηγητής σου δεν έχει καμία διάθεση να σε περάσει στο 36ο από τα 36 μαθήματα της σχολής σου; Μη διστάσεις να τον απειλήσεις! Ενημέρωσέ τον πως θα τυπώσεις μπλουζάκια με τη φάτσα του και μια ωραία ατάκα και θα τη μοιράσεις σε ολόκληρη την …Ελλάδα! Κανένας ακαδημαϊκός δε θα το ρίσκαρε 😉
Για να πλησιάσουν (επιτέλους) τη γενιά μας
Ε ναι ρε γαμώτο! Το facebook αποτελεί μία ιστορική ευκαιρία. Μία ευκαιρία των καθηγητών, να πλησιάσουν, ουσιαστικά κι όχι θεωρητικά, τους νεαρούς μαθητές τους. Να μπουν κι αυτοί στο «πετσί του ρόλου». Να μάθουν τις ανησυχίες τους και να βελτιώσουν την τακτική προσέγγισής τους. Αν την αφήσουν να περάσει έτσι απλά, τότε είναι άξιοι της μοίρας τους…
