Το ζήτημα της φιλίας είναι από τα πλέον σημαντικά για εμένα. Και βιωματικά μιλώντας έχω ζήσει αρκετούς αποχαιρετισμούς φίλων λόγω σπουδών. Και πιστέψτε με, είναι πολύ δύσκολο να λες «Καλό ταξίδι» στους φίλους σου ξέροντας ότι θα τους ξαναδείς μετά από μήνες. Πόσο μάλλον τις πρώτες μέρες που ξεχνιέσαι και πας να τους στείλεις μήνυμα να αράξετε κάπου μαζί, αλλά μετά σκέφτεσαι «Μα τι λέω η ηλίθια; Αφού έχουν φύγει…».
Όταν ο/η φίλος/η σου φεύγει από την πόλη σας και εσύ μένεις πίσω, φοβάσαι. Φοβάσαι ότι θα σε αντικαταστήσει, φοβάσαι ότι θα σε ξεχάσει, φοβάσαι ότι θα γνωρίσει νέα άτομα και θα πάψει πλέον να σε θεωρεί φοβερό τυπάκι, όπως σε έβρισκε μέχρι σήμερα. Αλλά από την άλλη, αγχώνεσαι και ανησυχείς για τον/τη φίλο/η σου. Θέλεις να τα πάει όσο καλύτερα γίνεται. Να βρει φίλους να ταιριάξει. Να προσαρμοστεί στη νέα πόλη του. Να προσαρμοστεί στη νέα του καθημερινότητα που μέχρι να βρει παρέες θα είναι μόνος/η του.
Και αλήθεια, είναι τόσο δύσκολο η μοναδική σας επικοινωνία να γίνεται μέσω τηλεφώνου και διαδικτύου. Γιατί οι σχέσεις χρειάζονται φυσική επαφή. Θέλεις τον άλλο δίπλα σου. Γι’ αυτό χρειάζεται διπλή και πολλές φορές τριπλή προσπάθεια να μην μπει η απόσταση ανάμεσα σας. Να μη σας κάνει να ψυχραθείτε. Χρειάζεται συνεχής επικοινωνία, αν όχι καθημερινή, για να μπορείς να είσαι στη ζωή του. Να μαθαίνεις τα νέα του. Χρειάζεται υπομονή και κατανόηση. Πολλή κατανόηση. Πρέπει να τον/την καταλαβαίνεις και εκείνος/η το ίδιο. Και να γίνονται αμοιβαίες υποχωρήσεις.
Είναι δύσκολο να κρατήσεις τη σχέση θερμή εξ αποστάσεως. Και είναι ακόμη πιο δύσκολο να λύσεις τα θέματα που μπορεί να προκύψουν μέσω τηλεφώνου. Αλλά πρέπει να βρεις τρόπο να το κανείς. Κι αν τα καταφέρετε και η φιλία σας μείνει αναλλοίωτη παρά την απόσταση, να ξέρεις ότι έχεις ένα θησαυρό κοντά σου.
Οι σχέσεις που αντέχουν την σκληρότητα της αγκαλιάς του αποχωρισμού και την ελπίδα του «θα τα ξαναπούμε» είναι διαμαντένιες. Αντέχουν και έχουν αποδείξει ότι αντέχουν. Γιατί πάντα θα υπάρχει μια αγκαλιά να σε υποδεχτεί από το αεροδρόμιο, το λιμάνι, τον σταθμό του τρένου, τα ΚΤΕΛ. Και μαζί με το πτυχίο σου θα είναι από τα πιο σημαντικά πράγματα που θα έχεις κατακτήσει.
