Δεν είμαι ο τύπος ανθρώπου που θα σε αφήσω να καταλάβεις τη γνώμη μου για εσένα. Δεν είμαι πρόσχαρη. Δεν είμαι η κοπέλα που θα χαρακτήριζες ποτέ γλυκιά. Ανήκω στην κατηγορία των ανθρώπων που παίρνει τις αποστάσεις του από τους άλλους, προτού επιλέξει ποιον θα γνωρίσει καλύτερα και ποιον όχι. Δεν είμαστε αντικοινωνικοί. Δεν είμαστε ποτέ αγενείς με τους άλλους, απλώς δεν επιλέγουμε να τους βάλουμε εύκολα στις ζωές μας. Και υπάρχουν λόγοι γι’ αυτό.
Κάποιοι άνθρωποι, ανάμεσα τους κι εγώ, δεν θέλουν πολλά πολλά με τους γύρω τους. Θα συζητήσουμε, θα μιλήσουμε, θα ανταλλάξουμε απόψεις, αλλά ως εκεί. Στο τέλος της βραδιάς δεν θα νιώσεις ότι μας ξέρεις. Δεν θα σου ανοίξουμε την καρδιά μας έτσι άμεσα. Σ’ έναν κόσμο που όλοι μοιράζονται συνέχεια πράγματα με τους γύρω τους, πολλές φορές πράγματα που δεν είναι ανάγκη να τα μοιραστούν, εμείς επιλέγουμε να κρατήσουμε τις προσωπικές σχέσεις μας σα φυλαχτό. Γιατί γι’ αυτό λέγονται προσωπικές. Γιατί αφορούν εμάς. Σπάνια θα αφήσουμε κάποιον να μπει στον κύκλο μας και ακόμη πιο σπάνια θα μας μάθουν. Όχι γιατί είμαστε κάποιο ιδιαίτερο είδος και άρα την έχουμε δει κάπως. Απλώς δεν νιώθουμε άνετα. Θέλουμε λίγους και καλούς.
Δεν σε σνομπάρω όταν δεν μοιράζομαι πράγματα μαζί σου. Πρέπει να κερδίσεις την εμπιστοσύνη μου για να το κάνω. Δεν μοιράζω τη ζωή μου δεξιά κι αριστερά και δεν θα μάθεις ποτέ κάτι που δεν θέλω να μάθεις. Λατρεύουμε να γνωρίζουμε κόσμο. Να μιλάμε με άλλους, να ανταλλάσσουμε απόψεις. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι θα τους βάλουμε στη ζωή μας. Δεν είμαστε αντικοινωνικοί. Είμαστε επιλεκτικά κοινωνικοί. Ειλικρινείς ως προς τις προθέσεις μας. Κι αν δεν σας γουστάρουμε για οποιοδήποτε λόγο, χωρίς να σημαίνει κάτι για εσάς, να το εκτιμάτε. Γιατί σας το δείχνουμε με ευγένεια πάντα και δεν σας θάβουμε πίσω από την πλάτη σας, ενώ μπροστά σας φοράμε το σαρδήνειο προσωπείο και σας χαμογελάμε ψεύτικα.
Ο καθένας διαλέγει την κοινωνικότητα που θέλει. Και εγώ επιλέγω αυτή.
