Σαν χθες μοιάζει που χορεύαμε ΑΙ ΣΕ ΤΟΥ ΠΕΓΚΟΥ πάνω στα θρανία.
Οκ, αυτοί είναι μαλ@κες, εσύ γιατί πας και μπλέκεις;
Γουόρκ, γουόρκ, γουόρκ, γουόρκ, γουόρκ…
Δε θέλει και πολύ να γίνουν αμήχανα τα πράγματα…
Ο άντρας «παλαιάς κοπής» που λέγαμε…
Προτού κάνεις το οτιδήποτε, συζήτησέ το μαζί του.
Περνάνε τα χρόνια…
Από τη στιγμή που αποφασίσαμε να φέρουμε όλο τον κόσμο στα μέτρα μας, να εξυπηρετεί το δικό μας είδος κυρίως, είναι υποχρέωσή μας να σκεφτούμε κι αυτά τα πλάσματα. Τα υπέροχα ζωάκια μας!
Θέλει κι αυτό την προσοχή του.
Ρε ’συ Josephine μας παρακολουθείς;
