Καθώς γυρνούσα από τη βραδινή μου έξοδο τις προάλλες, σκέφτηκα για μια στιγμή τον χρόνο που κυλά αδιάκοπα. Κάθε δευτερόλεπτο που περνά είναι μοναδικό και δεν επιστρέφει. Ξέρω τι λες από μέσα σου τώρα: «Καλά αυτός ξημερώματα, αυτά κάθεται και σκέφτεται;»
Είπαμε για λίγο, μετά έφτασα στο σπίτι και έπεσα να κοιμηθώ.
Το επόμενο πρωί όμως, ο προβληματισμός επανήλθε. Άτιμο πράγμα ο χρόνος. Κυλά αμείλικτος, πάντοτε προς τα μπροστά, ποτέ προς τα πίσω. Κι ό,τι πριν από λίγο ήταν παρόν, γίνεται ξάφνου παρελθόν, ενώ υπάρχει πάντα μπροστά απρόβλεπτο το μέλλον. Είμαστε τελικά πολύ ανίσχυροι μπροστά του και είναι κάπως ζοφερό όταν το συνειδητοποιείς. Με όλη την αδυναμία μας όμως, έχουμε δυο όπλα που μας επιτρέπουν να επιβιώνουμε στο πέρασμά του.
Το πρώτο μας όπλο, οι αναμνήσεις. Μα οι αναμνήσεις είναι δίκοπο μαχαίρι, γιατί ανάμεσα στις όμορφες, που φέρνουμε στο νου μας και νιώθουμε ευφορία, υπάρχουν και οι άσχημες, που μας πληγώνουν στη θύμηση τους. Μα και οι ωραίες, μας αφήνουν φορές με μια πικρή αίσθηση νοσταλγίας.
Το δεύτερο, το πιο ισχυρό, η δύναμη που έχουμε στο παρόν. Μέσα σ’ αυτό το σύνολο στιγμών, ανάμεσα στο παρελθόν και το μέλλον, εξελίσσονται οι ζωές μας, παίρνουμε αποφάσεις και καθορίζουμε ως ένα βαθμό την τύχη μας. Το πώς θα ξοδέψουμε αυτές τις στιγμές είναι καθαρά στο χέρι μας κι αν όχι εξ ολοκλήρου λόγω υποχρεώσεων, τουλάχιστον ετούτες που είναι στη διάθεσή μας, κανένας δεν μπορεί να τις αρπάξει από μας.
Ωστόσο, εμείς οι άνθρωποι έχουμε την τάση να κυνηγούμε το ακατόρθωτο κι αυτό φαίνεται στην ψύχωσή μας με την ιστορία και τα χιλιάδες φανταστικά ταξίδια στους αιώνες, τόσο στους περασμένους όσο και στους μελλούμενους.
Καμιά φορά λοιπόν ξεχνάμε πού ανήκουμε, ξεχνάμε ότι το παρελθόν είναι εκεί απλά για να μας διδάσκει μέσα από τα λάθη μας, ενίοτε για να μας χαρίζει και κάποιο νοσταλγικό χαμόγελο και το μέλλον για να μας δίνει ελπίδα για κάτι καλύτερο. Αγνοούμε πως οι ζωές μας ανήκουν στο τώρα.
Μην κάνεις κι εσύ αυτό το λάθος, μην ξεχνάς να ζεις ατενίζοντας στο βάθος πίσω σου ή στους πολύ μακρινούς ορίζοντες μπροστά σου.
Κοινότυπο κι αν ακούγεται, σε σημείο να έχει γίνει και σλόγκαν σε διαφήμιση, ζήσε την κάθε στιγμή!!!
