Για την τριτοκοσμική εικόνα που παρουσιάζουν οι περισσότερες φοιτητικές εστίες της Αθήνας, γνωρίζουμε όλοι πολύ καλά. Για το γεγονός ότι κανείς δεν πράττει τίποτα, μπας και διορθωθεί έστω και το πιο απλό, συνεχίζουμε να απορούμε γιατί συμβαίνει. Τέλος πάντων, όπως και να ‘χει, παραμένει η πρώτη επιλογή πολλών φοιτητών που προέρχονται από την επαρχία, ως η πιο φθηνή λύση.
Αυτό δεν σημαίνει βέβαια, πως επειδή είναι οικονομικά σε σχέση με ένα διαμέρισμα ενοικίου, ότι πρέπει η διαβίωση εκεί να αποτελεί άθλο για τους φοιτητές.
Για παράδειγμα, στην εστία του Πανεπιστημίου Αθηνών, στην Ούλωφ Πάλμε, η κατάσταση είναι άσχημη σύμφωνα με τα όσα δήλωσαν οι φοιτητές σε ρεπορτάζ του Open. Το νερό που τρέχει από τη βρύση της εστίας είναι αμφιβόλου ποιότητας, ενώ και η εικόνα έξω απ’τα δωμάτια είναι κάκιστη. Μία κουζίνα ανά όροφο για 35 φοιτητές, σπασμένες πόρτες, τοίχοι ραγισμένοι από την υγρασία και μισογκρεμισμένοι.
Μάλιστα, όπως δήλωσε στα «ΝΕΑ» ο Τάσος Παπαφράγκος, φοιτητής του Τμήματος Οικονομικών Επιστημών του ΕΚΠΑ:
«Κατά διαστήματα και τα τέσσερα κτίρια μένουν χωρίς ζεστό νερό και θέρμανση τον χειμώνα και αντίστοιχα χωρίς κλιματισμό το καλοκαίρι. Πέραν αυτού, υπάρχουν πολλοί τοίχοι και κολόνες που έχουν διαλυθεί, ενώ μέτρα αντιπυρικής προστασίας δεν υπάρχουν, αφού τόσο οι πυράντοχες πόρτες όσο και οι πυροσβεστήρες έχουν αφαιρεθεί. Οι ανελκυστήρες έχουν φτάσει σε οριακή κατάσταση με αποτέλεσμα φοιτητές να εγκλωβίζονται σχεδόν καθημερινά. Είναι περίοδοι, μάλιστα, που στο Α’ κτίριο λειτουργεί μόνο ο ένας από τους τέσσερις. Φωταγώγηση, καθαριότητα και φύλαξη δεν αντεπεξέρχονται καν στις στοιχειώδεις ανάγκες».
Τα περισσότερα και πλέον εξόφθαλμα προβλήματα, ωστόσο, εντοπίζονται στο Β’ κτίριο της ΦΕΠΑ, σημειώνει ο Θανάσης Καραβασίλης, φοιτητής του Τμήματος Γερμανικής Φιλολογίας του ΕΚΠΑ: «Σοβάδες πέφτουν από ταβάνια και τοίχους λόγω της υγρασίας, οι κοινόχρηστες τουαλέτες είναι φθαρμένους, οι βρύσες σπασμένες και φυσικά τόσο ο κλιματισμός όσο και η θέρμανση είναι ανύπαρκτα».
Συνολικά η εστία διαθέτει 1060 δωμάτια. Από αυτά κενά είναι μόλις είκοσι, με τις αιτήσεις να αναμένεται να ξεπεράσουν τις 300.
Ανάλογη είναι η εικόνα και στη νέα εστία του ΕΜΠ, εκεί όπου από τα 550 δωμάτια, μόλις τα 5 είναι κενά, με 50 πρωτοετείς να τα διεκδικούν μέχρι στιγμής.
«Οι χώροι πλυντηρίων είναι ελάχιστοι. Αντιστοιχεί ένα ανά 60 άτομα! Τα αναγνωστήρια παραμένουν εδώ και δύο χρόνια κλειστά, επειδή η ανακαίνισή τους από το Ιδρυμα Νεολαίας και Διά Βίου Μάθησης (ΙΝΕΔΙΒΙΜ) έχει παγώσει, ενώ συχνά μένουμε χωρίς Internet για τέσσερις-πέντε ημέρες. Οι φύλακες είναι λίγοι και ο φωτισμός ανεπαρκής για πάνω από 15 κτίρια! Αυτή τη στιγμή τα κενά δωμάτια είναι επτά και κάθε χρόνο οι αιτήσεις ξεπερνούν τις 100» περιγράφει ο Γιώργος Βιτζηλαίος, φοιτητής του Τμήματος Ηλεκτρολόγων Μηχανικών του ΕΜΠ.
Είναι χαρακτηριστικό πάντως πως ελάχιστα έχουν γίνει για τη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης σε εστίες που εξυπηρετούν τις ανάγκες στέγασης εκατοντάδες φοιτητών, όπως τα τέσσερα κτίρια της Φοιτητικής Εστίας του Πανεπιστημίου Αθηνών (ΦΕΠΑ) στα Ιλίσια. Τρία εξ αυτών είχαν ανακαινιστεί 16 χρόνια πριν, εν όψει Ολυμπιακών Αγώνων, ενώ το ένα (κτίριο Β’) παραμένει ασυντήρητο από την ανέγερσή του, στα μέσα της δεκαετίας του ’70!
Αντίστοιχες εικόνες καταγράφονται και στις εστίες της επαρχίας, με τον Γιάννη Πουλόπουλο, φοιτητή του Τμήματος Ιστορίας του Ιονίου Πανεπιστημίου στην Κέρκυρα, να χαρακτηρίζει τις συνθήκες «τραγικές»: «Τα δωμάτια μοιάζουν περισσότερο με αποθήκες, παρά με επαρκείς χώρους στέγασης. Yπάρχει μόνο μία εστία στην οποία διαμένουν 150 φοιτητές σε δωμάτια που επαρκούν για 100. Σε μονόκλινα μένουν δύο άτομα, ενώ σε δίκλινα τρία ή και τέσσερα μαζί. Η προηγούμενη και η τωρινή κυβέρνηση διαφημίζουν την έναρξη νέων πανεπιστημιακών τμημάτων, χωρίς να έχει υπάρξει κανένα σχέδιο ανέγερσης νέας εστίας. Tους χειμερινούς μήνες του 2018 και του 2019 το ζεστό νερό και η θέρμανση ήταν ανύπαρκτα, με τη Φοιτητική Μέριμνα να καλεί τους φοιτητές να αγοράσουν σόμπες!».
Στην Ξάνθη τα 540 δωμάτια των εστιών καλύπτουν τις ανάγκες περίπου 4.000 φοιτητών. Κακοσυντηρημένα κτίρια με χρόνιες βλάβες είναι η πραγματικότητα που καλούνται να αντιμετωπίσουν οι φοιτητές.
