Αφορμώμενη από την Ημέρα της Γυναίκας και σαν γυναίκα -αν και δε θα πάψω ποτέ να νιώθω παιδί- είπα να σας ενσταλάξω τα αποστάγματα σοφίας μου.
Σοβαρά όμως τώρα, το να είσαι γυναίκα τη σήμερον ημέρα είναι πολύ ζόρικο και θέλει αντοχές και γερό στομάχι να ακούς κάθε μέρα τα κλασσικά στερεότυπα για το «αδύναμο» φύλο και πόσο υπερτερεί το «δυνατό» φύλο. Ιστορίες για αγρίους κι αλλά παραμύθια θα πω εγώ, γιατί το να είσαι γυναίκα σήμερα σημαίνει ότι καθημερινά πρέπει να κερδίζεις μικρές μάχες, ώστε να μπορείς να είσαι ισότιμη.
Κι εξηγούμαι… έχω βαρεθεί να ακούω ότι οι γυναίκες είναι το ένα, οι γυναίκες είναι το άλλο. Πρώτον. Σταμάτησε εδώ και πρόσεξε με. Οι γυναίκες δεν είμαστε ένα πράγμα. Είμαστε διαφορετικά άτομα με διαφορετικούς χαρακτήρες και διαφορετικά μειονεκτήματα και πλεονεκτήματα. Δεν γίνεται να γενικεύεις.
Οπότε την επόμενη φορά που θα μας βάλεις σ’ ένα καλούπι, θυμήσου ότι μιλάς μόνο για τις γυναίκες που έχεις γνωρίσει και όχι για όλες τις γυναίκες που υπάρχουν. Και παραδέξου επιτέλους ότι οι γυναίκες ανταποκρίνονται καθημερινά σε πολλούς διαφορετικούς ρόλους, σ’ αυτόν της κοπέλας, της φίλης, της φοιτήτριας, της εργαζόμενης, της μητέρας ενίοτε. Και το να είσαι τέλεια είναι πολύ δύσκολο και δεν γίνεται, γι’ αυτό αγάπησέ μας γι’ αυτό που είμαστε.
Κάθε μέρα προσπαθούμε να γινόμαστε καλύτερες. Κάθε μέρα παλεύουμε με εσωτερικούς δαίμονες. Κάθε μέρα προσπαθούμε να είμαστε η χαρά σου κι η συμπαράσταση σου στα δύσκολα. Οπότε το να μυρίζουμε ενίοτε δεν μας κάνει αδύναμες. Είναι πολύ απαιτητικό να είσαι κάθε μέρα σωστή σε όλα όσα έχεις αναλάβει.
Κι εμείς είμαστε στην προνομιακή θέση να ζούμε σε δυτικές χώρες και κοινωνίες, αντίστοιχα. Σαφώς δίνουμε και εμείς τον αγώνα μας για να υπάρχει ισοτιμία και να μας φέρονται ισότιμα και όχι κρίνοντας βάσει φύλου. Όμως εμένα η ανησυχία μου είναι στις γυναίκες που δεν μπορούν να απολαύσουν τις χαρές της ζωής. Στις γυναίκες που ζουν σε κοινωνίες που τις αντιλαμβάνονται ως κατώτερα όντα. Στις γυναίκες που δεν έχουν καμία είδους ελευθερία. Στις γυναίκες που δεν μπορούν να σηκώσουν κεφάλι. Στις γυναίκες που κάθε μέρα περνάνε το γολγοθά τους.
Είναι καιρός λοιπόν να πάψουμε να βλέπουμε τις γυναίκες ως αδύναμο φύλο. Είναι καιρός να τις αποδεχόμαστε γι’ αυτό που είναι. Είναι η ώρα πια να τις αγαπήσουμε και να τις φέρουμε κοντά μας. Γιατί οι γυναίκες είναι εξαιρετικά δυνατές και έχουν πολλές αντοχές. Και κάθε μέρα μας κάνουν υπερήφανους.
Γι’ αυτό αγκάλιασε τη φίλη σου, φίλησε την κοπέλα σου, γελά με την αδερφή σου, ευχαρίστησε τη μητέρα σου για όσα σου έχει προσφέρει.
Μα πάνω απ’ όλα, αν είσαι γυναίκα, εκτίμησε κι αγάπησε τον εαυτό σου.
Χρονιά μας πολλά!
