Οι ‘Ελληνες millennials βρέθηκαν στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος από το BBC και τη δημοσιογράφο Jessica Bateman.
Πόσο έχει επηρεάσει η οικονομική κατάσταση τους νέους και πώς εκείνοι επιβιώνουν, είναι τα δύο βασικά ερωτήματα της έρευνας.
Στο δημοσίευμα αναδείχθηκαν τέσσερις περιπτώσεις Ελλήνων, της Αρετής Σταμπέλου, του Μιχάλη Αργυρού, της Αγάπης Κατσόρχη και του Βασίλη Καραβασίλη, οι οποίοι περιγράφουν τις επαγγελματικές δυσκολίες που βιώνουν και οι οποίες αντιπροσωπεύουν τη πλειοψηφία των νέων.
Με τη φράση «έχοντας να αντιμετωπίσουν μια από τις χειρότερες αγορές εργασίας παγκοσμίως, πολλοί Έλληνες millennials παρατούν το όνειρο μιας δημιουργικής, εξειδικευμένης δουλειάς. Κι αντί γι’ αυτό, φτιάχνουν ένα plan B για να επιβιώσουν», η δημοσιογράφος ξεκίνησε το αφιέρωμα στους Έλληνες millennials προς γνώση των υπολοίπων.
Η Αρετή Σταμπέλου έχει μείνει άνεργη από τον Ιούλιο, όταν εκείνη μαζί με 24 συναδέλφους της απολύθηκαν από ένα τηλεφωνικό κέντρο. Η δουλειά δεν της άρεσε, ήταν σκληρή και της απορροφούσε όλη την ενέργεια. Όπως λέει η ίδια, ήταν εκεί μόνο για τα χρήματα, καθώς δεν της προσέφερε κάτι άλλο.
Αποφοίτησε από το Πανεπιστήμιο με πτυχίο στις Πολιτικές Επιστήμες το 2011 και έκτοτε έχει εργαστεί σε πολλές προσωρινές θέσεις εργασίας. «Θα ήθελα να κάνω κάτι δημιουργικό. Όταν τελείωσα το πανεπιστήμιο ήθελα να εργαστώ ως πολιτική αναλύτρια ή σε κάποια ΜΚΟ», αναφέρει.
Όταν οι γονείς της μετακόμισαν εκτός Αθήνας, ήταν αναγκαίο να βρει κάποιο εισόδημα. «Έπρεπε να στηρίξω τον εαυτό μου και να βρω όποια δουλειά μπορούσα».
Οι Έλληνες millennials είναι αντιμέτωποι με τις πιο σκληρές αγορές εργασίας του ανεπτυγμένου κόσμου, με το ποσοστό ανεργίας να αγγίζει το 40%.
Όσοι καταφέρνουν να βρουν εργασία, τις περισσότερες φορές πρόκειται για μια αβέβαιη και χαμηλών προδιαγραφών θέση, μέχρι να περάσουν στην επόμενη που θα τους προσφέρει κάτι παραπάνω. Ο κατώτατος μηνιαίος μισθός από τότε που ξεκίνησε η οικονομική κρίση έχει πέσει από τα 800 ευρώ στα 600, και 1 στους 4 νέους ζει κάτω από τα όρια της φτώχειας.
Αυτός είναι και ένας λόγος που τα τελευταία οκτώ χρόνια περίπου 250.000 πτυχιούχοι έχουν εγκαταλείψει την Ελλάδα, αναζητώντας ένα καλύτερο μέλλον και επαγγελματική καριέρα σε άλλες χώρες.
Πολλοί νέοι Έλληνες που έχουν αποφοιτήσει από το ξέσπασμα της κρίσης και μετά, δυσκολεύονται δραματικά να βρουν δουλειά, αλλά περισσότερο τους ενοχλεί που δεν βρίσκουν κάποια που να είναι κυρίως σταθερή, αλλά καλοπληρωμένη και αντίστοιχη των προσόντων τους.
Η λύση σε αυτό το αδιέδοξο είναι να οδηγηθούν σε δουλειές όπως αυτή του σερβιτότερου, του bartender ή δουλειές promotion και διανομή φυλλαδίων στους δρόμους.
Σύμφωνα με τον Dr. Μιχάλη Αργυρό, αναπληρωτή καθηγητή Οικονομικών στο Cardiff Business School, η κακή οικονομία της χώρας επηρεάζει περίπου το 1/3 όλης της οικονομικής τής δραστηριότητας.
«Είμαι σίγουρος πως το μεγαλύτερο μέρος αφορά τους νέους. Επηρεάζει την προσωπική τους κατάσταση επειδή νιώθουν ανασφαλείς κι επηρεάζει επίσης τα οικονομικά της χώρας».
Η Αρετή Σταμπέλου παραδέχεται πως η δυσκολία να βρει μια σταθερή και ικανοποιητική δουλειά, έχει ψυχολογικό κόστος.
«Στο παρελθόν ένιωθα πολύ αγχωμένη και απαισιόδοξη για το μέλλον μου. Για μια περίοδο, είχα κατάθλιψη- ένιωθα πως δεν μπορούσα να κάνω τίποτα».
Ωστόσο, το τελευταίο καιρό διαχειρίζεται καλύτερα την ανεργία και συγκατοικεί πλέον με τον σύντροφό της που έχει τη δυνατότητα να την στηρίζει οικονομικά και ψυχολογικά. «Νιώθω πως πλέον έχω το χρόνο να ανακαλύψω τι πραγματικά θέλω να κάνω στη ζωή μου. Δεν θέλω μια δουλειά όπως η προηγούμενη», καταλήγει.
Υπάρχουν και παραδείγματα απόφοιτών που αποφάσισαν να κατευθυνθούν σε πιο πρακτικές επιλογές, όπως η κομμωτική και το τατουάζ.
Η Αγάπη Κοτσάρχη αποφοίτησε επίσης το 2011 από το Πανεπιστήμιο με πτυχίο τις Πολιτικές Επιστήμες, αποφάσισε όμως στην πορεία να γίνει τεχνίτρια νυχιών, καθώς δυσκολευόταν πολύ να βρει μια καλοπληρωμένη δουλειά.
«Ήθελα μια καριέρα δημιουργική, που να με εμπνέει. Θα ήθελα να έχω συνεχίσει τις σπουδές μου, αλλά δεν είχα αρκετά χρήματα. Παρέμεινα αισιόδοξη όταν ήρθε η κρίση αλλά όταν τελείωσα το πανεπιστήμιο, τότε συνειδητοποίησα πόσο πολύ επηρέασε το μέλλον μας».
Την περίοδο που αποφοίτησε, ο μέσος μισθός στην Ελλάδα είχε πέσει κατα 13%.
«Οι φίλοι κι εγώ νιώθαμε πολύ αγχωμένοι σχετικά με την εύρεση εργασίας σχετικής με τις σπουδές μας αλλά και το αν θα ήταν σταθερή. Ήμουν τυχερή επειδή μπορούσα να ζω με τους γονείς μου, αλλά για όσους έπρεπε να μένουν μόνοι τους, ήταν εξαιρετικά δύσκολο», αναφέρει..
Η Αγάπη περιγράφει το πως απάφισε να κάνει στροφή στην καριέρα της, πέντε μήνες μάλιστα μετά την αποφοίτησή της, όταν απλά είδε μια διαφήμιση για μαθήματα τεχνικής νυχιών. Η γυναικεία περιποίηση είναι ένας από τους τομείς στην Ελλάδα που συνεχώς αναπτύσσεται, άλλωστε.
«Πάντα μου άρεσε να φτιάχνω τα δικά μου νύχια και των άλλων. Όταν εκπαιδεύτηκα, συνειδητοποίησα πόσο πολύ μου άρεσε αυτό το επάγγελμα. Το βρίσκω πολύ δημιουργικό και πληρώνομαι καλά», λέει η Αγάπη, προσθέτοντας πως μια συνάδελφός της έχει πτυχίο στην Αρχαιολογία.
Από την άλλη πλευρά, υπάρχουν και τα παραδείγματα των νέων Ελλήνων που ξεκίνησαν τις σπουδές τους με πολύ χαμηλές προσδοκίες, γνωρίζοντας πως δεν θα έβρισκαν δουλειά όταν αποφοιτήσουν από τη σχολή. Γι’αυτο αποφάσισαν από πολύ νωρίς να δημιουργήσουν ένα “Plan B”, αναζητώντας τρόπους να δημιουργήσουν τις δικές τους ευκαιρίες.
Μία τέτοια περίπτωση είναι και ο 25χρονος Βασίλης Καραβασίλης, συνιδρυτής της εταιρείας eNVy Softoworks.
«Ο πατέρας μου ήταν άνεργος για πολλά χρόνια και αυτό με έκανε να συνειδητοποιήσω πως δεν γινόταν να ολοκληρώσω τις σπουδές μου και να βρω δουλειά- έπρεπε να κάνω κάτι για μένα από νωρίς».
Έτσι λοιπόν, παράλληλα με τις σπουδές, ο Βασίλης μαζί με πέντε συμφοιτητές ξεκίνησαν να μαθαίνουν πώς να φτιάχνουν βιντεοπαιχνίδια.
«Το πρόβλημα είναι πως οι εργοδότες θέλουν πρακτικές γνώσεις, τις οποίες τα πανεπιστήμια δεν σου διδάσκουν. Και η κρίση σημαίνει πως οι εταιρίες δεν έχουν τα χρήματα να σε εκπαιδεύσουν».
Σύμφωνα με τον ίδιο, η δημιουργία μιας επιχείρησης είναι μια τάση που παρατηρείται σε πολλούς φοιτητές και αποφοίτους, χωρίς να είναι κάτι εύκολο φυσικά.
«Πριν πέντε χρόνια δεν το έκανε κανείς. Τώρα υπάρχουν πολλές φοιτητικές οργανώσεις που σε παροτρύνουν να φύγεις από το σκεπτικό του πανεπιστημίου, να αναπτύξεις τις δεξιότητές σου και να βρεις μόνος σου την άκρη».
Το γενικό συμπέρασμα, το δικό μας τουλάχιστον, είναι πως η πλειοψηφία των νέων αντιμετωπίζουμε στα καλύτερα νεανικά και δημιουργικά μας χρόνια να υποκύψουμε και να συμβιβαστούμε σε δουλειές που δεν μας αρέσουν και με αβέβαιο πάντα το αύριο.
Πιστεύω όμως, όπως και η Αρετή Σταμπέλου, πως όλα τα δεινά προκλήθηκαν από τους μεγαλύτερους, ωστόσο η αλλαγή μπορεί να έρθει μόνο από τους νέους.
