Όσα χρόνια κι αν περάσουν, o «Τιτανικός» θα αποτελεί μία από τις all-time αγαπημένες ταινίες, τόσο του γυναικείου πληθυσμού λόγω του ρομάντζου όσο και του αντρικού λόγω της δράσης και των σκηνικών.
Μα είναι ποτέ δυνατόν να προβάλλεται η συγκεκριμένη ταινία στην τηλεόραση και να αλλάξεις κανάλι; Δεν πάει καρδιά σου!
Μπορεί να έχεις μάθει απέξω την πλοκή και το τέλος, ωστόσο όλο και κάποια λεπτομέρεια θα σου έχει ξεφύγει, που θα θες να παρατηρήσεις καλύτερα. Άσε που αποτελεί και την τέλεια ευκαιρία να καθαρίσεις τα ματάκια σου, δε θα σε παρεξηγήσει κανείς. Μπορείς να βγάλεις τον πόνο σου ελεύθερα, βρε παιδί μου! Στη δική μου περίπτωση μιλάμε για ποτάμια ολόκληρα, όχι αστεία, και μάλιστα από την αρχή κιόλας της ταινίας. Όταν ξέρεις τι τους περιμένει τους ανθρώπους κλαις, τι να κάνεις;
#1 Βασισμένη σε αληθινά γεγονότα… αυτό!
Δεν πρόκειται για παραμυθάκι, ούτε για ταινία επιστημονικής φαντασίας, αλλά για πραγματικά γεγονότα και αληθινούς ανθρώπους. Μια εποχή όπου ο κόσμος ξεριζωνόταν από τον τόπο του με στόχο μια καλύτερη ζωή κι έβαζε πλώρη για ταξίδια χωρίς επιστροφή, ο Τιτανικός ήταν εκεί να πραγματοποιήσει αυτήν του την επιθυμία και με το παραπάνω… Ούτε επιστροφή είχαν, αλλά ούτε και προορισμό τελικά. Και μόνο που ξεκινάς να δεις μια ταινία και γνωρίζεις ότι τα γεγονότα που παρουσιάζει έχουν όντως λάβει χώρα, σε κάνει να τη βλέπεις με άλλο μάτι. Είπαμε, σε πιάνουν τα κλάματα από νωρίς…
#2 Πού να βρούμε έναν άντρα σαν τον Τζακ;
Μπορεί ο ρόλος του DiCaprio, ο Τζακ, να ήταν ένα απλό φτωχόπαιδο, αλλά σε προσωπικότητα και συναισθήματα ήταν πιο πλούσιος από όλους εκείνους της πρώτης τάξης μαζί. Ήξερε πώς να φερθεί σε μια κοπέλα κι όχι μόνο (τους είχε εντυπωσιάσει όλους στο δείπνο, μην το ξεχνάμε), πώς να διασκεδάσει, πώς να ζήσει και για τι να θυσιαστεί! Πολλοί βέβαια ίσως και να στραβώνουν με το τελευταίο, αλλά να θυμίσω ότι κάποιοι άλλοι ανάμεσά τους, έκαναν τα πάντα για να σωθούν, βάζοντας τον εαυτό τους πάνω από γυναίκες και παιδιά. Δεν το λες κι ωραίο. Όπως και να ‘χει, σ’ εμάς τις κοπέλες μας αρέσει να βλέπουμε τέτοιες ιπποτικές συμπεριφορές και να ανεβάζουμε τα στάνταρ μας… Γι’ αυτό αγόρια, πάρτε μαθήματα!
#3 Η διασκέδαση σήμαινε όντως… διασκέδαση
Βλέπεις τον κόσμο, των κατώτερων στρωμάτων τονίζω, να διασκεδάζει με την ψυχή του και ζηλεύεις. Ζηλεύεις τους χορούς, τις μουσικές, τα ποτά τους και τα γέλια τους. Κι από την άλλη, βλέπεις τους «από πάνω» και λυπάσαι με τον τρόπο που υποτίθεται ότι καλοπερνάνε. Σε βιβλιοθήκη να πήγαινες, περισσότερη φασαρία θα γινόταν. Επίσης, λυπάσαι και τον εαυτό σου που δε θα καταφέρει ποτέ να παρτάρει μ’ αυτόν τον τρόπο. Τα μπαράκια πλέον είναι για να τραβάς φωτογραφίες, όχι να περνάς καλά.
#4 «I’m flying Jack»
Αν υπάρχει μία ατάκα που έχει μείνει σε όλους και μία σκηνή που έχει αναπαρασταθεί άπειρες φορές από τον Τιτανικό, αυτή δεν είναι άλλη από το «I’m flying Jack»! Το φιλί δε που ακολουθεί είναι μία από τις πιο ρομαντικές στιγμές του σινεμά και με το που πλησιάζει, προετοιμάζεις τον εαυτό σου ψυχολογικά. Συγκινείσαι ακόμα περισσότερο, φυσάς τη μύτη σου, χτυπάς παλαμάκια, φωνάζεις και γενικότερα το ζεις, κάθε φορά το ίδιο έντονα. Χαίρεσαι για τα παιδιά και για τον έρωτά τους! Ή μάλλον μ’ αυτόν τον τρόπο αποδέχεσαι τη μοίρα σου, που κατά πάσα πιθανότητα δε σου επιφυλάσσει κάτι αντίστοιχο…
#5 Everynight in my dreams, I see you, I feel you… κι η τρίχα κάγκελο!
Κι εκεί που λες η παραπάνω σκηνή δεν μπορεί να γίνει πιο συγκινητική, σου βάζουν ένα “Μy Heart Will Go On” να παίζει από πίσω και τα βλέπεις όλα. Σε χτυπάει τόσο βαθιά στην καρδιά, που δεν ξέρεις για ποιο λόγο να πρωτοκλάψεις. Για την ιστορία της Rose και του Jack ή για την απίστευτη ερμηνεία της Celine Dion, που επιμένω είναι σα μαχαιριά στην καρδιά; Ένα τραγούδι που έχει συνδεθεί τόσο με την ταινία του (και το αντίστροφο), που μετά το τέλος της κάθε φοράς, το παίζεις στο replay. Μέχρι να φτάσεις να έχεις αυτοκτονικές τάσεις… Εκεί το σταματάς!
https://www.youtube.com/watch?v=DNyKDI9pn0Q
#6 Με τέτοια σκηνικά, το λες και «χρυσό» ναυάγιο
Είναι μια από τις μεγαλύτερες παραγωγές και η δράση από τη μέση και μετά, σε κρατάει με κομμένη την ανάσα, τόσο για να δεις ποιος από τους πρωταγωνιστές θα καταφέρει να επιζήσει -τώρα σε πάω πολύύύ πίσω, στην πρώτη φορά που την είδες – όσο και για τις τέρμα αληθοφανείς σκηνές που βλέπεις (φουγάρα να πέφτουν στη θάλασσα, πλοία να σπάνε στη μέση). Χάρη σ’ αυτά κιόλας είναι που εσύ, το αγόρι της παρέας, δεν έχεις κανένα πρόβλημα να την παρακολουθήσεις. Γιατί για το ρομάντζο Jack-Rose δεν το πολυψήνεις, ή τουλάχιστον… δεν το παραδέχεσαι.
#7 Φτου τους και πάλι φτου τους!
Ο DiCaprio και η Winslet κατάφεραν σε νεαρή ηλικία να ζωντανέψουν στη μεγάλη οθόνη ένα από τα πιο ρομαντικά κι αθάνατα ζευγάρια, που πάντα θα σε συγκινούν και θα τα ζηλεύεις για τον έρωτα που έζησαν, ακόμα κι αν αυτός ήταν λίγων ημερών. Ωστόσο πέραν αυτού, η αλήθεια είναι ότι δε χάλασε καμία να χαζεύει επί 3 ώρες και 15 λεπτά τη γοητεία του DiCaprio ούτε κανέναν να θαυμάζει την αριστοκρατική ομορφιά της Kate, και να βάζει τον εαυτό του στη θέση του συμπρωταγωνιστή αντίστοιχα. Βασικά και το παιδί για τα νεράκια γινόσουν σε εκείνη την παραγωγή για να τους ζήσεις από κοντά. Ο DiCaprio δε, ήταν, είναι και θα είναι για πάντα διακαής πόθος των γυναικών, ιδιαίτερα χάρη σ’ αυτήν την ταινία.
#8 Αυτό το «γιατί» θα σε τρώει το ίδιο κάθε φορά
Γιατί ο Τζακ δεν ανέβηκε στη σανίδα με την Rose, αφού χωρούσε;! Γιατί έπρεπε όπως και δήποτε ένας από τους δύο να πεθάνει; Για να γίνει πιο τραγικό; Τραγικό ήταν και όταν έδειχνε τη μητέρα να βάζει τα δύο παιδιά για «ύπνο», όταν δύο ηλικιωμένοι ετοιμάζονταν να φύγουν μαζί από τη ζωή και όταν πατεράδες αποχωρίζονταν τα παιδιά τους με το ενδεχόμενο να μην τα ξαναδούν ποτέ. Τώρα το να σκοτώνεις και τον άμοιρο τον Τζακ είναι περιττό. Όταν μάλιστα μπορούσε να σωθεί! Γιατί μπορούσε!
#9 Όταν δίνεις μια υπόσχεση την κρατάς…
Και φτάνει η στιγμή. Η μεγάλη στιγμή, όπου η Rose παρά την υπόσχεση που έδωσε λίγα λεπτά νωρίτερα, τελικά she let go… και βλέπεις τον Jack να χάνεται στα βάθη του ωκεανού. Και κάπου εκεί είναι που χάνεσαι κι εσύ στα βάθη των δακρύων σου, προσπαθείς να συνειδητοποιήσεις αυτό που μόλις συνέβη, ασχέτως αν το έχεις δει άλλες δέκα φορές, και να δεχτείς ότι έτσι είναι η ζωή. Σκληρή…
