Ποιος είναι ο Νίκος Ρωμανός
Είναι ο 21χρονος νεαρός που απασχολεί ολόκληρη την ελληνική κοινωνία τις τελευταίες ημέρες, με τη μάχη που κάνει για να μπορεί να παρακολουθεί τα μαθήματα του ΤΕΙ στο οποίο πέρασε το προηγούμενο καλοκαίρι. Σε αυτό το σημείο, να τονίσουμε πως ο Νίκος Ρωμανός, κατέβαλε μεγάλη προσπάθεια να εισαχθεί στο συγκεκριμένο ίδρυμα αφού διάβαζε μέσα από τις φυλακές του Αυλώνα, εγχείρημα που μονάχα εύκολο δεν είναι. Τι έγινε όμως κι ένας τόσο νέος άνθρωπος βρέθηκε σε σωφρονιστικό ίδρυμα; Πώς ξεκίνησαν όλα;
Πρέπει να γυρίσουμε λίγα χρόνια πίσω, στην 6η Δεκεμβρίου του 2008, τότε που ο αστυνομικός Επαμεινώνδας Κορκονέας πυροβόλησε τον 15χρονο Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο αφαιρώντας με αυτόν τον τρόπο τη ζωή ενός παιδιού που η μοίρα δεν ήθελε να …ζήσει. Εκείνο το βράδυ, στην περιοχή των Εξαρχείων, βρίσκεται μαζί με τον Αλέξανδρο κι ο φίλος και συμμαθητής του, Νίκος Ρωμανός ο οποίος είχε την ατυχία να δει τον κολλητό του να ξεψυχά στα χέρια του. Μπορείτε να φανταστείτε πόσο σκληρή κι απάνθρωπη είναι μια τέτοια εικόνα για την ευαίσθητη ψυχοσύνθεση ενός παιδιού 15 ετών. Είναι χαρακτηριστικό πως ο πατριός του, έχει δηλώσει πως «Ο Νίκος Ρωμανός, μετά τη δολοφονία του Αλέξανδρου, δεν είχε καμία σχέση με το παιδί που γνωρίζαμε έως τότε. Ήρθε μια φορά στην Αμφισσα, χωρίς να καταθέσει. Στο δικαστήριο τον διακατείχε θυμός, ήταν σε μεγάλη σύγχυση και νευρικότητα. Είχε μέσα του οργή και φόβο».
Η μητέρα του, Παυλίνα Νάσιουτζικ δεν έκρυψε τα λόγια της και δήλωσε ξεκάθαρα πως «Από εκεί ξεκίνησαν όλα». Θα κάνουμε μια παρένθεση, για όσους ακούν το επώνυμο της Παυλίνας και τους φαίνεται οικείο. Αρχικά, η συγκεκριμένη γυναίκα είναι συγγραφέας κι έγινε γνωστή χάρη στα βιβλία της που περιέγραφαν τη ζωή και τις συνήθειες των γυναικών που κατοικούν στα Βόρεια Προάστια της πρωτεύουσας. Παράλληλα όμως, είναι και κόρη του Αθανάσιου Νάσιουτζικ, γνωστού στην Αθηναϊκή κοινωνία για την καταδίκη του στο λεγόμενο «Έγκλημα του Κολωνακίου» που διεπράχθη το 1984 και φαίνεται να δολοφόνησε τον συγγραφέα Θανάση Διαμαντόπουλο με 97 σφυριές στο κεφάλι. Αν σε ενδιαφέρει η ιστορία, μπορείς να βρεις κάποιες πληροφορίες εδώ ή να κάνεις σχετική αναζήτηση στην Google.
Η σύλληψη
Από το συμβάν του 2008, πέρασαν 5 χρόνια σχετικά ήρεμα. Και λέμε σχετικά, διότι ο Νίκος Ρωμανός είχε δηλώσει ανοιχτά πλέον τις αναρχικές του πεποιθήσεις. Την Παρασκευή όμως, 1η Φεβρουαρίου του 2013, συλαμβάνεται μαζί με άλλα τρία άτομα για την απόπειρα ληστείας της Αγροτικής Τράπεζας και του Ταυχδρομικού Ταμιευτηρίου στο Βελβεντό της Κοζάνης. Η ληστεία όμως, δεν ήταν καθόλου καλά σχεδιασμένη και η ερασιτεχνική προσέγγισή της οδήγησε την αστυνομία στην σύλληψή τους.
Οι πρώτες φήμες περί άγριου ξυλοδαρμού του Νίκου Ρωμανού και των συνεργών του, ξεκινούν κι έρχεται η ίδια η αστυνομία να δημοσιεύσει φωτογραφίες των κρατουμένων οι οποίες είναι φανερά επεξεργασμένες με Photoshop. Τα σημάδια στα πρόσωπα των νεαρών αποδόθηκαν στη «μάχη» που δόθηκε κατά τη διάρκεια της σύλληψής τους ενώ η χρήση του Photoshop δικαιολογήθηκε με το επιχείρημα του κυρίου Δένδια «Τα πρόσωπα των κρατουμένων έπρεπε να παραμείνουν αναγνωρίσιμα».
Το Νοέμβριο του 2013, ξεκινά η δίκη των 6 κατηγορουμένων ενώ τον Οκτώβριο του 2014, το δικαστήριο αποφασίζει να τους προσάψει ποινές όχι με βάση τον τρομοκρατικό νόμο αλλά ως ποινικό αδίκημα. Δέχονται όμως, την ύψιστη δυνατή ποινή χωρίς να τους αναγνωριστεί κανένα απολύτως ελαφρυντικό. Έτσι, ο Νίκος Ρωμανός καταδικάζεται σε φυλάκιση 15 ετών κι 11 μηνών αφού δεν του αναγνωρίζεται ούτε το ελαφρυντικό της μετεφηβικής του ηλικίας.
Η απεργία πείνας
Και κάπως έτσι, φτάνουμε στα πλέον πρόσφατα γεγονότα. Στις 10/11, ο Νίκος Ρωμανός, με επιστολή του από τις φυλακές του Κορυδαλλού γνωστοποιεί: «Από τη Δευτέρα 10/11 ξεκινάω απεργία πείνας χωρίς να κάνω βήμα πίσω, με την αναρχία πάντα στην καρδιά μου». Ολόκληρη την επιστολή, μπορείτε να βρείτεεδώ.
Η Πολιτεία, επέμεινε στην αρχική απόφασή της να αρνηθεί τη χορήγηση των (νόμιμων) αδειών στο Νίκο Ρωμανό καθώς θεωρεί τον νεαρό ύποπτο φυγής. Επιχείρησε βέβαια, να βρεθεί μέση λύση και να τον επισκέπτονται οι καθηγητές του στις φυλακές, κάτι όμως που ο ίδιος ο κρατούμενος αρνήθηκε. Χαρακτηριστικό είναι και το παρακάτω tweet:
τηλ.επικοιν.με απεργό πείνας #NRomanos:Το συμβούλ.των φυλακών πρότεινε να έρχονται οι καθηγητές του στη φυλακή. Ο σύντροφος φυσικά αρνήθηκε
— AntiReport (@antireport) November 20, 2014
Ο Νίκος Ρωμανός, δε φαίνεται να υποκύπτει αφού δηλώνει αποφασισμένος να συνεχίσει την απεργία πείνας που ανακοίνωσε πριν από 4 εβδομάδες σχεδόν. Ο νεαρός αντιεξουσιαστής όμως, όπως είναι λογικό αντιμετωπίζει σοβαρή απειλή για την υγεία και τη ζωή του. Πλέον, φιλοξενείται στο νοσοκομείο «Γεώργιος Γεννηματάς» με τους παλμούς της καρδιάς του να αγγίζουν τους 170 το λεπτό και τους γιατρούς να εκφράζουν την έντονη ανησυχία τους. Αν θέλετε να δείτε τι συμβαίνει στο σώμα ενός απεργού πείνας, μπορείτε να ρίξετε μια ματιά στο συγκεκριμένο άρθρο.
Η μητέρα του πάντως, Παυλίνα, έχει δηλώσει στα Μέσα, πως ο γιος της θέλει να ζήσει. Μάλιστα, παρακολουθεί (σύμφωνα με την ίδια πηγή) εκπομπές μαγειρικής σχεδιάζοντας τα γεύματά του μόλις επιστρέψει σε κανονικούς ρυθμούς. Η εγκυρότητα των παραπάνω λεγομένων, ελέγχεται ακόμη.
Χθες, το τελευταίο ρεπορταζ αποκάλυπτε τα εξής: Τη χρυσή τομή προκειμένου να σταματήσει την απεργία πείνας ο Νίκος Ρωμανός καθώς κινδυνεύει η ζωή του, αναζητούν στην κυβέρνηση. Χθες παρενέβη στο θέμα ο Ευάγγ. Βενιζέλος, ο οποίος είχε επικοινωνία με τον υπουργό Επικρατείας Δημήτρη Σταμάτη, τον υπουργό Δικαιοσύνης Χαράλαμπο Αθανασίου και τον υπουργό Παιδείας Ανδρέα Λοβέρδο. Εξετάζουν εάν χρειαστεί να αναληφθεί νομοθετική πρωτοβουλία σχετικά με το θέμα των σπουδών του Ρωμανού.
Τον κίνδυνο που διατρέχει η ζωή του Νίκου Ρωμανού, ο οποίος βρίσκεται στην 23η ημέρα απεργίας πείνας, καθώς και το δικαίωμά του στη μόρφωση, «ανεξάρτητα με ό,τι κι αν συμβεί» τόνισαν οι γονείς του, γιατροί και εκπαιδευτικοί, σε συνέντευξη Τύπου που έδωσαν το μεσημέρι.
Σήμερα το πρωί (3/12/14) απορρίφθηκε νέα αίτηση για άδεια από το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Πειραιά με το Νίκο Ρωμανό να προχωρά σε νέα, ακόμη πιο «βαριά» επιστολή – ανακοίνωση:
«Χορεύοντας με τον θάνατο για 24 μέρες
Προσπαθώ να αποτυπώσω σε ένα κομμάτι χαρτί τα τελευταία υπολείμματα συγκροτημένης σκέψης με αφορμή τις τελευταίες εξελίξεις και την εκ νέου απόρριψη του αιτήματος της εκπαιδευτικής άδειας.
Από τις πρώτες μέρες της απεργίας είχα πει στην παρέμβασή μου στη συνέλευση αλληλεγγύης που είχε γίνει στο Πολυτεχνείο ότι η απορριπτική απάντηση του Νικόπουλου ο οποίος τόσο καιρό δήλωνε αναρμόδιος είναι η αρχή μιας κρατικής στρατηγικής με στόχο την εξόντωσή μου. Αυτή η πολιτική εκτίμηση επιβεβαιώθηκε απολύτως. Αρχικά με την εντολή της εισαγγελέως των φυλακών Κορυδαλλού Ευαγγελίας Μαρσιώνη για αναγκαστική μου σίτιση, πράξη που συνιστά πραγματικό βιασμό και έχει οδηγήσει στο θάνατο μεταξύ άλλων τόσο του Xολγκερ Μαϊνς στην Γερμανία όσο και μελών της GRAPO στην Ισπανία. Προς τιμήν τους οι ιατροί του νοσοκομείου πέταξαν στα σκουπίδια την εισαγγελική εντολή και αρνήθηκαν να διαπράξουν ένα τέτοιο κρατικό έγκλημα.
Εν συνεχεία η προσφυγή μου σε δικαστικό συμβούλιο εκτός φυλακής, (μια νομική κίνηση που επιλέγουν πολλοί κρατούμενοι, όταν το συμβούλιο της φυλακής απορρίπτει τις αιτήσεις τους) απορρίφθηκε με τη δικαιολογία ότι τους δεσμεύει η απόφαση του Νικόπουλου, ίδια ακριβώς απόφαση πάνω στην οποία είχε γίνει προσφυγή.
Για όσους έχουν την στοιχειώδη αντίληψη από πολιτική η παρέμβαση του Υπουργείου Δικαιοσύνης, μια μέρα πριν συνεδριάσει το συμβούλιο ήταν μια ξεκάθαρη εντολή για την απόρριψη του αιτήματος και θα εξηγήσω αμέσως το γιατί.
Στην ανακοίνωση που εξέδωσε το Υπουργείο Δικαιοσύνης αναφέρει τεχνηέντως ότι ο Αθανασίου δεν είναι αρμόδιος για να προσθέσει παρακάτω: «Η εκπαιδευτικές άδειες χορηγούνται αποκλειστικά από το αρμόδιο συμβούλιο (της φυλακής), στο οποίο προΐσταται ο εισαγγελικός λειτουργός, ενώ για τους υπόδικους απαιτείται και η σύμφωνη γνώμη του δικαστικού οργάνου που διέταξε την προσωρινή κράτηση».
Με λίγα λόγια η εγκυρότητα της προσφυγής ακυρώνεται δια στόματος υπουργού απλά και ξεκάθαρα. Όλο αυτό ντυμένο με την ανυπόστατη πρόταση για μαθήματα μέσω τηλεδιάσκεψης αντί αδειών, η οποία δεν ευσταθεί λόγω των εργαστηρίων που έχουν αναγκαστική παρουσία, ενώ ανοίγει και τον δρόμο στα συμβούλια των φυλακών να τις καταργήσουν εντελώς, αφού είναι γνωστή η ευθυνοφοβία τους και η λύση της τηλεδιάσκεψης θα ισχύσει για όλους τους κρατούμενους.
Με την ίδια ακριβώς λογική σε λίγο καιρό τα επισκεπτήρια με τις οικογένειές μας θα γίνονται μέσα από οθόνες για λόγους ασφαλείας όπως και τα δικαστήριά μας. Η τεχνολογία στην υπηρεσία «του σωφρονισμού» και της δικαιοσύνης. Ανθρώπινη πρόοδος ή εκφασισμός… η ιστορία θα κρίνει.
Σε αυτό το σημείο έχει αξία να αναφέρω και τον ρόλο του ειδικού εφέτη ανακριτή Ευτύχη Νικόπουλου, ο οποίος από την πρώτη στιγμή που ξεκίνησα την απεργία πείνας έχει πάρει σαφείς πολιτικές εντολές από τους πολιτικούς του προϊσταμένους στο Υπουργείο Δικαιοσύνης, γι’ αυτό άλλωστε και όλοι ρίχνουν την ευθύνη σε αυτόν. Αντάλλαγμα για αυτό του το λειτούργημα θα είναι η προαγωγή του στον Άρειο Πάγο, όπως άλλωστε συνέβη και με τον προκάτοχό του Δημήτρη Μόκα, που είχε πρωτοστατήσει σε δεκάδες αντιαναρχικές, κατασταλτικές εκστρατείες. Τώρα απολαμβάνει τον παχυλό μισθό της δικαστικής ελίτ του Αρείου Πάγου. Τυχαίο ; Δεν νομίζω.
Εγώ από την πλευρά μου συνεχίζω, προσπερνάω την οποιαδήποτε πιθανότητα να κάνω πίσω και απαντάω με ΑΓΩΝΑ ΩΣ ΤΗ ΝΙΚΗ Ή ΑΓΩΝΑ ΩΣ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ.
Σε κάθε περίπτωση αν το κράτος με δολοφονήσει με την στάση του, ο κύριος Αθανασίου και η παρέα του θα μείνουν στην ιστορία ως μια συμμορία δολοφόνων, ηθικοί αυτουργοί σε βασανισμό και δολοφονία πολιτικού κρατουμένου. Ας ελπίσουμε μόνο να βρεθούν εκείνα τα ελεύθερα πνεύματα που θα δικάσουν το δίκαιο της δικαιοσύνης τους με τον τρόπο τους.
Κλείνοντας θέλω να στείλω την συνενοχή μου και την φιλία μου σε όσους στέκονται δίπλα μου με όλα τα μέσα.
Τέλος δύο λόγια για τα αδέρφια μου, τον Γιάννη που βρίσκεται και αυτός στο νοσοκομείο, τον Αντρέα, τον Δημήτρη και αρκετούς ακόμα.
Ο αγώνας κυοφορεί και απώλειες αφού στα μονοπάτια προς μια αξιοπρεπή ζωή πρέπει να πάρουμε από το χέρι τον θάνατο, ρισκάροντας να τα χάσουμε όλα για να κερδίσουμε τα πάντα. Ο αγώνας συνεχίζεται με Γροθιά στο μαχαίρι, ξανά και ξανά.
ΟΛΑ ΓΙΑ ΟΛΑ !
ΓΙΑ ΟΣΟ ΖΟΥΜΕ ΚΑΙ ΑΝΑΠΝΕΟΥΜΕ ΖΗΤΩ Η ΑΝΑΡΧΙΑ !
6 ΔΕΚΕΜΒΡΗ ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΤΗΣ ΟΡΓΗΣ
Η ΣΚΕΨΗ ΜΟΥ ΘΑ ΤΡΙΓΥΡΝΑΕΙ ΣΤΟΥΣ ΓΝΩΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ
ΓΙΑΤΙ ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΖΕΙΣ ΓΙΑ ΕΝΑ ΟΝΕΙΡΟ ΚΑΙ ΑΣ ΕΙΝΑΙ Η ΦΩΤΙΑ ΤΟΥ ΝΑ ΣΕ ΚΑΨΕΙ
ΚΑΙ ΟΠΩΣ ΛΕΜΕ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΔΥΝΑΜΗ.
ΥΣ: Προφανώς και δεν μπορώ να ελέγξω τους κοινωνικούς αυτοματισμούς που προκαλούνται. Πάντως όσοι Συριζέοι και λοιποί έμποροι ελπίδων έχουν εμφανισθεί έχουν φάει πόρτα ΧΩΡΙΣ ΔΙΑΛΟΓΟ, ενώ ξανατονίζω ότι έχω υπογράψει επισήμως την άρνηση μου για οποιαδήποτε χορήγηση ορού.
Νίκος Ρωμανός»
Η συμπαράσταση
Οι Ανδρέας – Δημήτρης Μπουρζούκος και Δημήτρης Πολίτης αποφάσισαν να ξεκινήσουν και εκείνοι απεργία πείνας από την 1/12 σε ένδειξη αλληλεγγύης στον Νίκο Ρωμανό μέχρι να ικανοποιηθούν τα αιτήματα του για λήψη των εκπαιδευτικών αδειών που δικαιούται.
Οι δύο νεαροί έχουν καταδικαστεί και εκείνοι για τη συμμετοχή τους στη ληστεία στο Βελβεντό κι αν θέλετε να διαβάσετε ολόκληρη την επιστολή τους, μπορείτε να το κάνετε εδώ.
Μεγάλη πορεία αλληλεγγύης στον απεργό πείνας Νίκο Ρωμανό πραγματοποιήθηκε το απόγευμα της Τρίτης στο Κέντρο της Αθήνας με τη συμμετοχή περίπου 8.000 ατόμων.
Μετά την ολοκλήρωση της πορείας, μεγάλη ομάδα διαδηλωτών κατευθύνθηκε προς τα Εξάρχεια όπου σημειώθηκαν συμπλοκές με την αστυνομία.
Τα δύο βίντεο που ακολουθούν, είναι χαρακτηριστικά των επεισοδίων που σημειώθηκαν κατά τη χθεσινή ημέρα, στο κέντρο της Αθήνας:
Και τώρα …πάρε θέση!
Πλέον, γνωρίζεις τα πράγματα πως έχουν αρκετά καλύτερα από πριν. Θέλουμε τη γνώμη σου καθώς την θεωρούμε σημαντική κι αντιπροσωπευτική. Απάντησέ μας λοιπόν:
