Tο να αγαπάς το σινεμά είναι κάτι υπέροχο, αλλά μπορεί να γίνει κι επικίνδυνο. Η έβδομη τέχνη δυστυχώς δεν είναι αυτό που ήταν κάποτε, με τον κόσμο να μπαίνει σε μια αίθουσα με λαχτάρα να ζήσει μια εμπειρία. Όχι, όχι όχι… Σήμερα με την τηλεόραση και το διαδίκτυο να έχουν ξεφύγει εντελώς, ο σεβασμός για τον κινηματογράφο έχει εξατμιστεί δραματικά για την πλειοψηφία του κοινού. Οπότε αν παίρνεις το σινεμά στα σοβαρά, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να έχεις περάσει μεγάλο μέρος της ζωής σου με τα νεύρα τσατάλια. Και το χειρότερο είναι ότι δεν υπάρχει κανείς να σε καταλάβει κι αυτό πονάει! Αυτή η λίστα είναι αφιερωμένη σε σένα, αδερφέ κακομοίρη σινεφίλ!
1. Όταν η αίθουσα θυμίζει λεωφόρο απ’ την ηχορύπανση. Σακούλες, πατατάκια, ρούφηγμα ποτού, κινητά, ομιλίες, γλωσσόφιλα, κομπολόγια… ΘΑ ΤΟ ΒΟΥΛΩΣΕΤΕ ΚΑΜΙΑ ΩΡΑ;!
2. Όταν ο διπλανός σου δεν μπορεί να δει ταινία χωρίς να οργανώσει τσιμπούσι. Ένα πακέτο ποπκόρν είναι υπέραρκετο. Σε σινεμά ήρθες ρε μπετόστοκε, όχι σε ταβέρνα!
3. Όταν ένας χάχας στην αίθουσα αρχίζει να γελάει ακατάπαυστα και οι υπόλοιποι νιώθουν την ανάγκη να τον ακολουθήσουν, ακόμη κι αν αυτό που βλέπουν μόνο αστείο δεν είναι…
4. Όταν βλέπεις ένα home theatre σαν αυτό και συνειδητοποιείς ότι είσαι μερικές δεκαετίες μακριά απ’ το να το αποκτήσεις. Ας έχω μόνο ένα λάπτοπ και ένα ζευγάρι ακουστικά-ψείρες! Η αγάπη για την τέχνη είναι που μετράει! *βάζει μαξιλάρι στη μούρη, τσιρίζει κλαίγοντας*
5. Όταν αράζεις σπίτι και απολαμβάνεις μια ταινιάρα και η μάνα σου θυμάται να μπουκάρει στο δωμάτιο για να σκουπίσει/λιβανίσει/ρωτήσει τι να μαγειρέψει το μεσημέρι.
6. Όταν είσαι ο μόνος που παρακολουθεί ένα έργο με την ευλάβεια που του αρμόζει, ενώ όλοι οι άλλοι στο δωμάτιο κωλοβαράνε. To καταλαβαίνω αν χαζεύουμε American Pie, αλλά όχι όταν βλέπουμε τον «Νονό» ρε φίλε. Λίγο σεβασμός!
7. Όταν το άλλο σου μισό δεν είναι όσο σινεφίλ είσαι εσύ ή ακόμα χειρότερα, καθόλου! Ειδικά η δεύτερη περίπτωση ισούται με Βιβλική καταστροφή. Ακόμα κι αν δεν αρκεί για αιτία χωρισμού, βαθιά μέσα σου ξέρεις ότι θα ακολουθήσουν πολύ βασανιστικές μέρες…
8. Όταν η λαγνεία του να να περηφανεύεσαι για τη συλλογή από τα dvd-bluray σου έχει χοντρό τίμημα. Δεν βρίσκεις χώρο, θέλεις έπιπλα, πρέπει να την καθαρίζεις εντατικά (φύγε μωρή κωλόσκονη απ’ τα μωρά μου!) και τρως και καζούρα γιατί για κάποιο λόγο οι φίλοι σου δεν το θεωρούν ”cool” να τις έχεις με αλφαβητική σειρά! Εγώ φταίω που είμαι τακτικός; Άσε που πολλές φορές (όπως εδώ) ούτε αυτό δεν είναι εφικτό!
9. Όταν προσπαθείς να εξηγήσεις την αξία του «Πολίτη Κέιν» στον Ελληνάρα που βλέπει «Πολυκατοικία» και «Καφέ της Χαράς». Πιο πολλές πιθανότητες έχεις να κάνεις παρτούζα με αλιγάτορες.
10. Όταν το μόνο πράγμα που απασχολεί τα (κατά τ’αλλα σινεφίλ) κορίτσια, είναι το «πότε θα πάρει το Όσκαρ ο καλός μου ο Leo»; Κοπελιά, κάτι μου λέει ότι μόλις κάνει ένα μπανάκι μέσα στην πισίνα απ’ τα λεφτά του, θα ξεπεράσει την κατάθλιψη, μην ανησυχείς γι’αυτόν.
11. Όταν μια κοπέλα που γουστάρεις σε ρωτάει αν σ’αρέσει το Twilight.
Ή το Fifty Shades of Grey.
Ή ο Παπακαλιάτης.
12. Όταν αρχίζεις να μιλάς για σινεμά και σε κοιτάνε κάπως έτσι.
13. Όταν βλέπεις για 847η φορά διαφήμιση του Hunger Games…
14. Όταν παίρνεις τη χαρά να ακούς κάποιον να σου λέει ότι βλέπει ελληνικές ταινίες και μετά καταλαβαίνεις ότι εννοεί τη Βουγιουκλάκη και τον Βουτσά.
15. Όταν ο άλλος κάνει το λάθος να βλέπει μια ταινία που είναι εντελώς εκτός της διάθεσης ή ψυχολογίας του. Φιλαράκι και αριστούργημα να ‘ναι το έργο, δεν θα σ’αρέσει. Πάντα να βλέπεις κάτι ανάλογα με το mood που βρίσκεσαι. Αυτή είναι η εγγύηση της ψυχαγωγίας.
16. Όταν είμαστε σαράντα νοματαίοι και θέλουμε ταινία τρόμου κι έχεις τον ένα σπασίκλα που«δεν μπορεί τα αίματα». Κάθε παρέα έχει έναν party pooper που χαλάει τη διάθεση όλων και αποτελούν την αιώνια μάστιγα. Γιατί μας το κάνεις αυτό ρε φίλε;!
17. Όταν κάποιος σου λέει ότι πάει σινεμά κι όταν τον ρωτάς για ποια ταινία, σου λέει «Δεν ξέρω, θα δούμε τι παίζει… Μπορεί να έχει τίποτα με τον Βιν Ντίζελ!» και τέτοια… Δεν φταίει το σινεμά που δεν σε ικανοποιεί πανηλίθιε, ΕΣΥ φταις που δεν ενημερώνεσαι. Ένα κλικ στο IMDB θα σου πάρει μισό λεπτό. ΜΙΣΟ ΛΕΠΤΟ. Απλά πάτα το γαμήδι και δες έστω αν υπάρχει μια ιστορία που σε ενδιαφέρει!
18. Όταν ένας παρλαπίπας μιλάει για μια ταινία που είδε και δεν του άρεσε και σε ένα ντελίριο χολής σου λέει «πόσο σκατά ήταν το φινάλε» ή ακόμα χειρότερα, στην αραδιάζει όλη! Ευχαριστώ κόπανε. Περίμενα κάνα δίμηνο να τη δω και με ξεπάτωσες στα spoilers.
19. Όταν ένας αγαπημένος σου ήρωας με τον οποίο μεγάλωσες, ξεφτιλίζεται σε μια ταινία επειδή ένας χλαπατσοκώλης παραγωγός είπε «χέστε την Ιστορία του και βγάλτε μου λεφτά»! Τράβα να εξηγήσεις τη σφαγή της παιδικής σου ηλικίας σε κάποιον που σου λέει «σιγά μωρέ, μια ταινία είναι!». Όχι ρε άνιωθε, άψυχε και άκαρδε, ΔΕΝ ειναι!
20. Όταν οι μουσικές επιλογές της ζωής σου έχουν καθοριστεί απ’ το σινεμά και νιώθεις βασανιστικά μόνος όταν σε ρωτάνε τι ακούς και απαντάς ”soundtracks”. Δεν πειράζει, δεν είναι όλοι στους προνομιούχους που μεγάλωσαν με τη Disney… Kαμάρι σου!
21. Και για μια ευτυχή στιγμή, όταν βρίσκεις έναν άνθρωπο που να αισθάνεται για μια ταινία ακριβώς όπως εσύ, ακόμα και σε λεπτομέρειες που κανείς άλλος δεν προσέχει.
Τα παραπάνω είναι μια απλή υπενθύμιση, φυσικά και θα άφησα πολλά απ’έξω. Έχεις το ελεύθερο να συμπληρώσεις τις δικές σου εμπειρίες. Βγαλ’το από μέσα σου!
