Πάλι ήρθε η νύχτα και η ώρα πήγε τρεις. Δεν μπορείς να κοιμηθείς, γιατί οι σκέψεις μιλούν δυνατά. Σπάνε τη σιωπή της νύχτας και σε γεμίζουν με ερωτήσεις. Ψάχνεις λοιπόν τις απαντήσεις μέσα στο βράδυ, μέσα στο σκοτάδι.
Έχεις πληγωθεί αρκετά, ώστε η έννοια της εμπιστοσύνης να έχει χαθεί. Δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην έχει πληγωθεί είτε από φιλικές σχέσεις είτε από ερωτικές είτε οικογενειακές ή επαγγελματικές. Είναι ένας άγραφος κανόνας, τον οποίο λίγοι τον παραβαίνουν. Είναι σαν να υπάρχει στο ανθρώπινο DNA και μας κυνηγάει.
Όμως είναι και κάποιοι που έχουν πληγωθεί πολύ και προβάλουν μια άμυνα σε όλα τα άτομα που έρχονται σε επαφή μαζί τους, μία καχυποψία. Τα άτομα αυτά είναι σκληρά με παγωμένα συναισθήματα. Αντιμετωπίζουν τους ανθρώπους με δυσπιστία και συγχωρούν δύσκολα ή μπορεί και να μην συγχωρούν καθόλου.
Έχεις πληγωθεί και εσύ, το ξέρω, όπως έχω πληγωθεί και εγώ. Μπόρεσες όμως να συγχωρέσεις και να προχωρήσεις; Είναι δύσκολο. Καμιά φορά η πραγματική συγχώρεση είναι ακατόρθωτη, αλλά πολλές φορές μπορεί να γίνει πραγματικά λυτρωτική και να δώσει ευκαιρίες. Δίνονται όμως δεύτερες ευκαιρίες; Όσο υπάρχει αγάπη, δίνονται. Για να μπορέσεις να αγαπήσεις και να αγαπηθείς, προσπάθησε να κρίνεις σωστά και να δίνεις ευκαιρίες. Μην σκοτώνεις τα συναισθήματα σου, ούτε τις σχέσεις σου με τους άλλους. Λίγοι αντέχουν τη μοναξιά.
Από την άλλη μία παροιμία λέει: «Πρώτη φορά λάθος, ντροπή δική σου αλλά αν ξαναγίνει το ίδιο λάθος, ντροπή δική μου». Πολλοί έχουν ταυτιστεί με αυτή την παροιμία. Πολλοί έχουν δώσει όχι μόνο δεύτερη ευκαιρία, αλλά πολλές περισσότερες. Η κατάληξη είναι γνωστή… πληγωμένες καρδιές, κλάματα και δράματα. Και όμως η ευκαιρία θα ξαναδοθεί…
Πρέπει να βάλεις όρια. Πρέπει να μάθεις να καταλαβαίνεις ποιους να κρατήσεις δίπλα σου. Αυτούς που αξίζουν, αυτούς που θα τους δώσεις αγάπη και θα την πάρεις πίσω, αυτούς που σε κάνουν να κλαις από τα γέλια και αυτούς που θα σε στηρίξουν όταν η εικοστή ευκαιρία σου χάθηκε. Πάψε να έχεις τα μάτια σου κλειστά, επειδή φοβάσαι το φως της αλήθειας. Καλύτερα δεν είναι να ζεις στο φως;
Είναι πολύ γνωστό πλέον ότι «άνθρωποι είμαστε και λάθη κάνουμε». Γι’ αυτόν τον λόγο μπορεί να πληγωθείς και να πονέσεις, όμως δες το σαν ένα βίωμα, σαν μία, ίσως κακή, εμπειρία. Έτσι θα μάθεις…
Άλλωστε η ζωή δεν είναι πάντα χαμογελαστή, κάπου-κάπου έχει και λίγο κλάμα. Αυτή είναι όμως και η γοητεία της.
