Η χρήση και η υπέρχρηση κυρίως των κινητών τηλεφώνων, άλλαξαν τον τρόπο του συσχετίζθαι σήμερα. Η σχέση του ζευγαριού, όσο κι αν δεν γίνεται απόλυτα κατανοητό όταν συμβαίνει, αλλάζει και επηρεάζεται από τη χρήση των κινητών τηλεφώνων και την παρουσία των παρτενέρ στα social media.
Παραβίαση ιδιωτικότητας του ζεύγους
Άμεσα και γρήγορα πλέον, ο καθένας μπορεί να μοιραστεί προσωπικές του στιγμές με πολλούς γνωστούς και άγνωστους χρήστες του διαδικτύου. Το ζεύγος σε αυτό το πλαίσιο, ορίζει τη σχέση του, την παρουσιάζει. Δεν είναι σπάνιο το φαινόμενο που πολλά ζευγάρια υπέρ- προβάλλουν την αγάπη τους και τις δραστηριότητες που πραγματώνουν μαζί. Αυτομάτως δίνοντας πληροφορίες για τη σχέση τους, αποκτούν ένα κοινό. Ένα άλλο κοινό, πιο εικονικό. Ακόμη, επηρεάζεται η σχέση του ζευγαριού από την προβολή των δραστηριοτήτων και των εικόνων τους μέσω διαδικτύου. Ακόμα κι αν δεν περιμένουν από αυτό κάποια απάντηση ή αλληλεπίδραση, καθιστούν το κοινό αυτό ως «θεατές» τους.
Μια νέα θέσπιση λοιπόν, μια κοινωνική νόρμα, το διαδίκτυο και η παρουσία του ζευγαριού στα social media, επιβάλλουν νέα τάξη για τη δράση και την σκέψη τους. Αλλά εξαρτάται κι από το βαθμό και το είδος της προβολής. Πολλοί μπορεί να είναι οι θεατές κι οι θιασώτες. Η επίδειξη υπάρχει προς όφελος των κρυφών παρατηρητών, των ηδονοβλεψιών θα μπορούσε να πει κανείς. Η απόλαυση του βλέμματος του άλλου είναι παρούσα. Και παρότι μπορεί κανείς να ελέγχει τι αναρτά, δεν γνωρίζει κάθε πότε ή πως ο άλλος χρησιμοποιεί το υλικό αυτό. Έτσι, άτυπα, η παρακολούθηση γίνεται νόμιμη.
Ίσως αυτή η προβολή, να είναι μια προσπάθεια του ζευγαριού να επικυρωθεί η σχέση τους αλλά αυτή η επικύρωση, δεν μπορεί να μην έχει το τίμημά της, εφόσον σε αυτή τη διαδικασία εμπλέκεται και κάποιος άλλος. Άγνωστος και συμπτωματικός.
Ψευδο-εικόνα
Το βίωμα του ζεύγους δεν είναι το ίδιο με αυτό που παρουσιάζεται. Το ζευγάρι δίνει μέσω του διαδικτύου, την εντύπωση μιας ταυτότητας, μιας νέας ταυτότητας με την οποία ταυτίζεται. Είναι μια οπτική-εικονική ταυτότητα, πιο απρόσωπη. Η νέα αυτή πραγματικότητα, συνειδητά και ασυνείδητα, επιβάλλει μια νέα ακολουθία πράξεων και λόγων προς την επικύρωση της αλήθειας αυτής της ταυτότητας. Ζούμε μέσω του άλλου, όπως είπε και ο Βιγκότσκι, αλλά σημασία έχει το πόσο αναλωνόμαστε κι από την απόλαυσή του. Η κοινωνική σύγκριση επιβάλλει τώρα μια νέα τελειότητα σε μεγαλύτερη εμβέλεια. Κάπου όμως εκεί και πάλι το ζεύγος χάνει τη μοναδικότητα της σχέσης του και υιοθετεί ρόλους.
Η ναρκισσιστική τάση κάποιες φορές, είναι παρούσα. Τότε οι παρτενέρ γίνονται αντικείμενο προς τα έξω και αντικείμενο ο ένας για τον άλλο. Τι προβάλλει η κοινωνική αξία; Ποιος θα κερδίσει; Έτσι, από το μοναδικό για τον καθένα στη σχέση που αποζητά κανείς, που μιλά ξεχωριστά στον καθένα, καταλήγουμε σε μια κοινωνική σύγχυση και εξύψωση της εικόνας. Της εικόνας του τέλειου, ιδεώδους ζεύγους. Έτσι, εκθέτει κανείς πολλά για τον ίδιο.
Η χρήση του διαδικτύου ως κριτήριο της ποιότητας της σχέσης;
Η εξάπλωση του διαδικτύου, των social media και η καθημερινή επαφή με αυτά, δημιουργούν ζητήματα. Η χρήση τους και παρατήρηση της χρήσης αυτής, χρησιμοποιείται ως αιτία ή αξιολόγηση μιας δεδομένης κατάστασης στη σχέση. Όταν χάνεται η πραγματική επικοινωνία, όχι μόνο υπάρχει απομάκρυνση του ζεύγους αλλά και μια όλο αυξανόμενη προκατάληψη ή ένας καταδικασμός του/της συντρόφου. Ο εθισμός στα κοινωνικά δίκτυα επιδεινώνει την κατάσταση, ενώ όλο και περισσότερες παρανοϊκές σκέψεις αναδύονται. Πολλοί κρίνουν ή προκρίνουν μια πιθανή απάτη του συντρόφου τους από τη χρήση του διαδικτύου.
Αν περιμένει κανείς από τη χρήση του διαδικτύου από το σύντροφό του ή την παρακολούθηση αυτής, για να βγάλει τα συμπεράσματα για τη σχέση και δεν εμπιστεύεται ή δεν προτιμά την επικοινωνία με τον/τη σύντροφό του, τότε πραγματικά, οδηγείται σε μια δική του πλάνη για τη σχέση. Και ίσως μια άλλη νέα σχέση. Με κάτι άψυχο, με την οθόνη.
