ΙΝΣΠΙΡΕΪΣΙΟΝ

5 τρόποι να αντιμετωπίζουμε τους εγωιστές ανθρώπους!

Ο εγωισμός φανερώνεται καθημερινά σε ποικίλες συμπεριφορές του περίγυρού μας. Η συναισθηματική μας εμπλοκή στις καταστάσεις, μας καθιστά ευάλωτους σε απογοητεύσεις, στις οποίες ο εγωισμός και η επίκριση γύρω από αυτόν, έχουν περίοπτη θέση. Ο εγωισμός παρότι είναι συνήθης, προκαλεί αρνητική διάθεση και προς όφελος της ψυχικής μας υγείας, καλούμαστε να τον αναγνωρίζουμε και να […]

Default avatar

Guest Author

16 Μαρτίου, 2016

Ο εγωισμός φανερώνεται καθημερινά σε ποικίλες συμπεριφορές του περίγυρού μας. Η συναισθηματική μας εμπλοκή στις καταστάσεις, μας καθιστά ευάλωτους σε απογοητεύσεις, στις οποίες ο εγωισμός και η επίκριση γύρω από αυτόν, έχουν περίοπτη θέση. Ο εγωισμός παρότι είναι συνήθης, προκαλεί αρνητική διάθεση και προς όφελος της ψυχικής μας υγείας, καλούμαστε να τον αναγνωρίζουμε και να τον αντιμετωπίζουμε όσο το δυνατόν καλύτερα για εμάς.

Πιο συγκεκριμένα:

1. Να κατανοήσουμε το μεγάλο μας «Εγώ» και να αποδεχτούμε τον εαυτό μας.

Όλοι μας έχουμε θετικά και αρνητικά γνωρίσματα. Την μια στιγμή μπορούμε να είμαστε φιλάνθρωποι κι αλτρουιστές και την άλλη, εγωιστές και χειριστικοί. Το ζήτημα είναι όμως, να αποδεχτεί κανείς και τα αρνητικά του γνωρίσματα πέρα από τα θετικά του. Η επίκριση για τον ίδιο τον εαυτό μας, ίσως καταλήγει σε μεγαλύτερο εγωισμό. Αρνούμαστε να δεχτούμε συναισθήματα και συμπεριφορές, πέραν αυτού που ορίζουμε ως τέλειο και ιδανικό για εμάς. Με αυτόν τον τρόπο ωστόσο, προκαλούμε πολύ πιο εύκολα την αντίθετη αντίδραση, μιας και απαρνούμαστε τον πραγματικό μας εαυτό. Και κάπως έτσι, γινόμαστε πολύ πιο εύκολα επικριτικοί με τους άλλους, θέτοντας υψηλά κριτήρια για τους ενδεδειγμένους τρόπους συμπεριφοράς, ενώ παράλληλα αρνούμαστε να δεχτούμε το διαφορετικό και την αδυναμία του καθενός, χαρακτηρίζοντας μια θέση, συχνά, εγωιστική. Μάλλον όμως πρώτα, αρκεί να αποδεχτούμε τον ίδιο μας τον εαυτό.

2. Να μην παίρνουμε προσωπικά χαρακτηρισμούς ή απόψεις.

Είναι πολύ σύνηθες, εφόσον είμαστε συναισθηματικά εμπλεκόμενοι στις συγκυρίες με τα άλλα πρόσωπα, να αντιδρούμε αλληλεπιδρώντας. Ακόμη, από τις καταστάσεις αυτές και την αλληλεπίδραση μαζί τους, κρίνουμε πολλές φορές τη δράση μας και τείνουμε να κάνουμε γενικεύσεις για τον χαρακτήρα μας και να νιώθουμε υπεύθυνοι για πολλά συμβάντα. Οι άλλοι όμως, δεν απευθύνονται πάντα σε εμάς. Παρωθητικές αντιδράσεις και ξεσπάσματα είναι συχνά, αποτελέσματα ψυχοπιεστικών παραγόντων. Μένει να σκεφτούμε πόσες φορές αντιδρούμε υπερβολικά υπό την επίδραση συσσωρευμένου στρες – χωρίς επί της ουσίας να θέλουμε να πληγώσουμε κάποιον αγαπημένο μας – και πόσο ανθρώπινη τελικά είναι μια τέτοια αντίδραση.

whatever

3. Να συγχωρούμε.

Ένας υπερβολικός χαρακτηρισμός, μια προσβολή, μπορεί να πληγώσουν πραγματικά, ειδικά αν έχουν ειπωθεί από σημαντικά για εμάς πρόσωπα. Βέβαια, εννοείται πως ο αυτοσεβασμός διδάσκει τη διεκδίκηση αυτού που θεωρούμε δίκαιο και αξιοπρεπές για εμάς και το να αντιδράσουμε σε ό,τι μας πληγώνει. Η συγχώρεση δεν αναιρεί αυτή τη διεκδίκηση και δεν δίνει έμφαση στις θετικές πτυχές αυτού που μας πλήγωσε. Παρέχει εντούτοις, την ευκαιρία συμφιλίωσης και θετικής διάθεσης πρώτα από όλα με τον εαυτό μας. Αναγνωρίζουμε έτσι, πως δεν μας στιγματίζει απόλυτα ένα τραύμα και δίνουμε έμφαση σε ένα νέο θετικό ξεκίνημα.

4. Να μην αντιδρούμε με άμυνα στην… άμυνα.

Όταν κάποιος αντιδρά εγωιστικά, αναμφισβήτητα νιώθουμε πολλές φορές ότι μας προκαλεί. Ότι δεν υπολογίζει τις ανάγκες μας και μας υποτιμά. Αμέσως, είναι εύκολο να ενεργοποιήσουμε τις άμυνες μας, να γίνουμε το ίδιο προσβλητικοί ή αδιάφοροι. Συχνά στο τέλος, είναι δύσκολο να καταλάβουμε ποιος αντιδρά αμυντικά και ποιος όχι. Αυτός ο φαύλος κύκλος, ανάλογος με τον φαύλο κύκλο της βίας, θυματοποιεί και τον δρώντα και τον αντιδρώντα στο παιχνίδι αυτό του εγωισμού. Αυτή η εχθρότητα είναι πολύ επιζήμια ωστόσο για τον ψυχισμό μας. Χρειάζεται να αντιλαμβάνεται κανείς και να παρατηρεί και τη δική του στάση και συμπεριφορά, όπως και το πώς και γιατί απαντά με ένα συγκεκριμένο τρόπο σε κάτι που τον ενοχλεί. Ίσως έτσι μάθει, να καταλαβαίνει και τη θέση των άλλων καλύτερα.

selfish

5. Να αντιλαμβανόμαστε πότε είναι η κατάλληλη στιγμή να αποχωρίσουμε.

Το ότι εξηγούμε καταστάσεις και προσπαθούμε να δικαιολογήσουμε συμπεριφορές, δεν σημαίνει ότι πρέπει να ανεχόμαστε καταστάσεις που μας βλάπτουν συναισθηματικά και σωματικά. Πολλές φορές είναι απαραίτητο να βοηθάμε και τον ίδιο μας τον εαυτό, προστατεύοντάς τον από τοξικές σχέσεις, βίαιες για εμάς συμπεριφορές. Η βοήθεια ενός ειδικού στην περίπτωση που δεν μπορούμε να βοηθήσουμε εμάς τους ίδιους, δεν είναι ντροπή που μας καθιστά ανίκανους, αλλά ένα πολύτιμο δώρο για τον εαυτό μας και μια ώριμη στάση που αναδεικνύει θέληση για ακεραιότητα. Αρκεί βέβαια, να το θέλει κανείς πραγματικά και να λάβει την ευθύνη να βοηθήσει μ’ αυτόν τον τρόπο ή όποιον άλλο τρόπο, τον εαυτό του.

 

OUR20s

ΓΝΩΜΟΥΛΑ

Υπολογισμοί που κάνουμε κι ας μην μας άρεσαν ποτέ τα μαθηματικά

hashtag

BEST_OF_THE_INTERNET