ΓΝΩΜΟΥΛΑ

Θέλεις να κατακτήσεις τον κόσμο, αλλά…

Γράφει η Χρύσα Σωτηροπούλου, αναγνώστρια του Neopolis.gr. Τι κοινό μπορεί να έχουν η Άλεξ από το “Flashdance”, ο Μπίλι Έλιοτ και ο Κρις Γκάρνερ από το «Κυνήγι της Ευτυχίας»; Πάθος, ελπίδα, όνειρο, και αγώνα επιβίωσης. Όπως κι εσύ, όπως κι οι περισσότεροι από εμάς άλλωστε. Εξάλλου, είναι στη φύση του ανθρώπου να παλεύει για κάτι […]

Default avatar

Guest Author

29 Απριλίου, 2016

Γράφει η Χρύσα Σωτηροπούλου, αναγνώστρια του Neopolis.gr.

Τι κοινό μπορεί να έχουν η Άλεξ από το “Flashdance”, ο Μπίλι Έλιοτ και ο Κρις Γκάρνερ από το «Κυνήγι της Ευτυχίας»;

Πάθος, ελπίδα, όνειρο, και αγώνα επιβίωσης.

Όπως κι εσύ, όπως κι οι περισσότεροι από εμάς άλλωστε. Εξάλλου, είναι στη φύση του ανθρώπου να παλεύει για κάτι καλύτερο.

Σε όλη σου τη ζωή, σε όλους σου τους αγώνες, σε όλες σου τις επιδιώξεις, είσαι μόνος. Γι’ αυτό και ό,τι θες να κάνεις, να ξέρεις πως το κάνεις για σένα. Η οικογένεια, οι φίλοι, ο/η σύντροφος είναι απλοί συνοδοιπόροι. Με σένα γεννιέσαι, με σένα περνάς πόνους και μοναξιές, με σένα ονειρεύεσαι, με σένα πεθαίνεις. Γι’ αυτό και το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να σε αγαπάς, να σε εκτιμάς, και να σε στηρίζεις. Γιατί μόνο εσύ ξέρεις ως που φτάνουν οι δυνατότητές σου. Οι δικοί σου άνθρωποι πολλές φορές θα σε αμφισβητήσουν. Όχι γιατί δεν πιστεύουν σε ‘σένα, αλλά γιατί δεν είναι σε θέση να ξέρουν πόσο μεγάλο είναι το πάθος που έχεις μέσα σου.

Πολλές φορές βέβαια, δεν επιχειρείς καν να διεκδικήσεις. Ίσως γιατί ξεχάστηκες με τις συνεχείς υποχρεώσεις, ίσως γιατί οι καταστάσεις τελευταία σε έχουν ρίξει ψυχολογικά, ίσως γιατί αναλώνεσαι σε κάτι/κάποιον/κάποια που δεν αξίζει, ίσως γιατί φοβάσαι να ρισκάρεις, ίσως γιατί ανησυχείς για τα σχόλια των γύρω σου…

Ίσως, ίσως, ίσως…

Τα «ίσως» θα είναι για πάντα αμέτρητα και συνεχώς θα ξεπηδούν κι άλλα και καλό είναι να τα διώξεις, γιατί ύστερα από καιρό θα μετατραπούν σε «Τι θα γινόταν αν…;»

+

Γύρω σου έχεις πολύ περισσότερα κίνητρα απ’ όσα φαντάζεσαι, είτε μικρά είτε μεγάλα. Δοκίμασε το, προσπάθησε το, κυνήγησε το.

Να σου πω γιατί;

Για τότε που μια τύπισσα στο σχολείο στο έπαιξε ιστορία και σου είπε πως «Δεν το ‘χεις». Για τότε που ένας καθηγητής υποτίμησε τις δυνατότητές σου. Για τότε που εκείνος/εκείνη σε πλήγωσε, γιατί δεν είχε ιδέα τι έχανε. Γιατί όσο κι αν δεν το παραδέχεσαι, νιώθεις μια μικρή ζήλια για όσους γύρω σου εξελίσσονται, ενώ εσύ μένεις στάσιμος/η. Γιατί σε χαλάει η οικονομική σου κατάσταση ή η κοινωνική σου τάξη ή το αμάξι σου ή η γειτονιά σου.

Γιατί αυτό που φαντάζεσαι πως θα μπορούσες να γίνεις στο μέλλον, απέχει πολύ από αυτό που είσαι σήμερα.

Γιατί έχεις ανάγκη την αλλαγή.

Γιατί πολύ απλά μπορείς και καλύτερα.

Καλή τύχη!

[scis id=”59″]

 

OUR20s

ΓΝΩΜΟΥΛΑ

Υπολογισμοί που κάνουμε κι ας μην μας άρεσαν ποτέ τα μαθηματικά

hashtag

BEST_OF_THE_INTERNET