Λένε ότι δεν πρέπει να εμπιστεύεσαι ανθρώπους που δεν τρώνε τηγανητά και που παίρνουν πτυχίο στα 4 χρόνια… Εγώ τρώω τηγανητά, αλλά μάλλον έκανα λάθος που πήρα το πτυχίο στα 4 χρόνια. Μήπως καλύτερα να αποχωρούσατε από αυτό το άρθρο; Όχι τίποτα άλλο, αλλά δεν είμαι κι άνθρωπος εμπιστοσύνης.
Ωστόσο, αντιπαρέρχομαι αυτής της συκοφαντίας, γιατί θέλω να μοιραστώ μια άκρως πρωτοφανή εμπειρία, η οποία δεν είναι άλλη από την ημέρα που έδωσα το τελευταίο – πιο τελευταίο δε γίνεται – μάθημα για να πάρω το πτυχίο μου!
Αν σ’ αυτήν την εξεταστική κάθισες κι εσύ για τελευταία φορά στα έδρανα για να γράψεις το μοναδικό μάθημα που σε χωρίζει από το πτυχίο, τότε είναι σίγουρο ότι θα καταλάβεις τα παρακάτω:
#1 Δεν μπορείς να πιστέψεις ότι αυτή η μέρα επιτέλους έφτασε.
Η μέρα που δεν θα χρειαστεί να ξαναδώσεις μάθημα ποτέ στη ζωή σου. Τουλάχιστον στο άμεσο μέλλον!
#2 Και πραγματικά είναι ό,τι καλύτερο σου έχει συμβεί, γιατί δεν έχεις άλλες δυνάμεις να διαβάσεις κάποιο άλλο μάθημα.
#3 Κάθε επανάληψη που έκανες για αυτό το μάθημα, ήταν μια τεράστια υπέρβαση.
Θέλεις να το περάσεις με την πρώτη και να τελειώνεις μια και καλή!
#4 Όμως όσο κοντά είναι το τέλος, άλλο τόσο ο εαυτός σου δεν μπορεί να συγκεντρωθεί για να διαβάσει.
«Άλλο λίγο έμεινε για την απόλυτη ελευθερία! Μην σταματάς τώρα!» σκέφτεσαι…
#5 Ωστόσο δεν ανησυχείς, γιατί στην ίδια κατάσταση βρίσκεται κι η παρέα σου.
Τελειόφοιτοι ενωμένοι, ποτέ νικημένοι!
#6 Περιμένοντας έξω από την αίθουσα για να δώσεις, σε πιάνει μια υπαρξιακή κρίση και κρύος ιδρώτας τρέχει στο μέτωπο σου…
#7 Κι η κατάσταση σου γίνεται ακόμα χειρότερη όταν ακούς συμφοιτητές σου να συζητάνε για κομμάτια της ύλης που εσύ δεν έχεις καν διαβάσει.
#8 Όμως συνέρχεσαι γρήγορα, γιατί συνειδητοποιείς ότι η ελευθερία σου είναι λίγες ώρες μακριά από τώρα!
#9 Οι πόρτες ανοίγουν κι εσύ είσαι σε φάση:
#10 Κι ο χρόνος μέχρι να μοιράσουν τα θέματα, σου φαίνεται …αιωνιότητα!
#11 Μέχρι που για τελευταία φορά στη φοιτητική ζωή σου τα αντικρίζεις και παίρνεις μια βαθιά ανάσα προτού τα διαβάσεις…
«Παναγίτσα μου, ας είναι αυτή η τελευταία φορά κι από εμένα ό,τι θες!»
#12 Αρχίζεις να νιώθεις τη συγκέντρωση σου να σε εγκαταλείπει στα επόμενα κιόλας λεπτά.
«Έλα καλό μου μυαλουδάκι, σε χρειάζομαι για τρεις ώρες ακόμα και δεν θα σε κουράσω ποτέ ξανά!»
#13 Το γεγονός ότι πρέπει να γράψεις καλό βαθμό σε αυτό το μάθημα αν θες να έχεις κι ένα καλό πτυχίο είναι αυτό που σε πονάει περισσότερο απ’ όλα.
#14 Στην τελική όμως έχεις απηυδήσει τόσο πολύ, που απλά θέλεις να γράψεις αυτά που ξέρεις και να φύγεις.
#15 Μέχρι που κοιτάς το ρολόι σου και συνειδητοποιείς πως σου έχει μείνει ελάχιστος χρόνος.
«Πού πήγαν οι τρεις ώρες που είχα μπροστά μου;»
#16 Και πριν καν το καταλάβεις, ακούς τη φράση «Τέλος χρόνου, κάτω τα στυλό!».
#17 Για μερικά δευτερόλεπτα κάθεσαι ακίνητος στη θέση σου και κοιτάς το απόλυτο κενό…
#18 Μέχρι που συνειδητοποιείς ότι είσαι πλέον ελεύθερος. ΝΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ!
#19 Βγαίνεις από την αίθουσα θέλοντας να ουρλιάξεις από τη χαρά σου και τότε είναι που ξεκινάει το πραγματικό πάρτι.
#20 Αυτή η χαρά όμως διαρκεί μέχρι την στιγμή που σκέφτεσαι ότι πρέπει να αποφασίσεις τι θα κάνεις στο μέλλον σου, χωρίς να έχεις άλλες δικαιολογίες!
Γιατί με την απόλυτη ελευθερία έρχονται παρέα και οι υποχρεώσεις της ενήλικης ζωής!
Άντε και καλή σταδιοδρομία! 
