Έφτασε Δεκέμβρης κι έχουμε μπει για τα καλά στην καρδιά του εξαμήνου. Βέβαια, αυτό συνεπάγεται ότι πλησιάζουν κι οι προθεσμίες εργασιών αλλά κι οι λατρεμένες (#νοτ) πρόοδοι, που τις περισσότερες φορές δεν είναι κι απαλλακτικές….. Γι’ αυτό και σκέφτηκα ότι μια ενδιαφέρουσα ιδέα, μια γροθιά στο κατεστημένο, θα είναι να δούμε τις σκέψεις που κάνουμε κατά τη διάρκεια που γράφουμε μια πρόοδο. Ας δούμε λοιπόν τις δημοφιλέστερες:
1. Χριστέ μου, αυτό δεν είναι πρόοδος… Αυτό είναι ολόκληρο βιβλίο!
2. Όταν σκέφτομαι, να κοιτάζω επάνω ή κάτω; Γιατί οι περισσότεροι κοιτάζουν κάτω…
3. Είμαι ο μοναδικός που τα βρίσκω τόσο δύσκολα; Ή είμαι απλά χαζός;
4. Θα έπρεπε να διαβάσω πιο πολύ, αντί να βλέπω σειρές όλη τη μέρα…
5. Αν μπορούσα να γυρίσω το χρόνο πίσω…
6. Αναρωτιέμαι αν ο καθηγητής αισθάνεται καθόλου συμπόνια βλέποντας τα ταλαιπωρημένα μάτια μας.
7. Γαμώτο, όλοι φαίνονται πολύ αγχωμένοι.
8. Ειλικρινά είναι τόσα πολλά! Πότε θα προλάβω να τα τελειώσω;
9. Μήπως αν ξεκινήσω από το τελευταίο θέμα;
10. Μπα τα ίδια σκατά είναι!
11. Όλοι οι καθηγητές λένε να μην αφήσουμε κάποιο ερώτημα, αλλά στο συγκεκριμένο, πραγματικά δεν έχω ιδέα τι να γράψω…
12. Εντάξει, ας του δώσω μια ευκαιρία.
13. Μπράβο μου, γέμισα μερικές σελίδες…
14. Βέβαια παίζει τα πάντα να είναι λάθος…
15. Και δεν έχω καν σκεφτεί κάποιο plan B.
16. Νομίζω ήρθε η ώρα να προσευχηθώ!
17. Εντάξει, νομίζω ότι μπορώ να τα καταφέρω!
18. Επιτέλους τελείωσα, αλλά δεν θέλω να είμαι κι ο πρώτος που θα φύγει…
19. Ας περιμένω 5 λεπτά, μήπως κάποιος άλλος φύγει νωρίτερα.
20. Επιτέλους, έφυγαν κι άλλοι, ήρθε η ώρα.
21. Σίγουρα έχω κοπεί. Το αισθάνομαι!
22. Ας σκέφτομαι όμως αισιόδοξα.
23. Μπορεί να γίνει κάποιο θαύμα. Ποιος ξέρει;
24. Στην τελική ένα τεστ δεν πρόκειται να μου καταστρέψει τη ζωή.
25. Καλά ίσως να την επηρεάσει λιγάκι… Αλλά δεν θα το επιτρέψω!
