Η ιστορία επαναλαμβάνεται λένε, και απ’ ότι φαίνεται έχουν απόλυτο δίκιο. Θυμάστε τότε που δίναμε Πανελλήνιες και προσπαθούσαν να μας πείσουν ότι από εδώ και πέρα η ζωή μας θα είναι πολύ καλύτερη και σαφώς πιο ξεκούραστη; Πόσοι από εσάς τους κατέβασαν καντήλια στην πρώτη κιόλας εξεταστική; Τότε που συνειδητοποιήσατε ότι για τα επόμενα 4 με 5 χρόνια θα δίνετε «Πανελλήνιες» ΤΡΕΙΣ φορές το χρόνο; Εγώ πάντως το έκανα. Όπως πρόκειται να κάνω και σ’ αυτούς που μου λένε ότι παίρνοντας το πτυχίο τελειώνουν μία και καλή όλα μου τα βάσανα.
Και αυτό δε μου το λένε απλά. Προσπαθούν και να μου το «περάσουν» στο μυαλό με ύπουλο και υποχθόνιο τρόπο. Έχετε δει σε όλες τις ταινίες και σειρές (είμαστε και USA lovers πανάθεμά μας) που όλοι οι φοιτητές αμέσως μετά την αποφοίτησή τους γίνονται διευθυντές και υψηλόβαθμα στελέχη σε τεράστιες εταιρείες; Ε, αυτό δεν έχει καμία σχέση με την πραγματική ζωή!
Διότι η πραγματική ζωή θα σου διδάξει πως τα πράγματα είναι πολύ πιο δύσκολα, θα κληθείς να κάνεις ερωτήσεις στον ίδιο σου τον εαυτό που ποτέ δε φαντάστηκες, θα γίνεις ένας διαφορετικός άνθρωπος και θα νιώσεις πιο μόνος από ποτέ. Τελικά ποια είναι τα δεδομένα που «ξεχνούν» να μας πουν;
1. Παίρνοντας το πτυχίο δεν αποκτάς και τη δουλειά των ονείρων σου.
Για την ακρίβεια, στη σημερινή κατάσταση θα είσαι ιδιαίτερα τυχερός αν βρεις δουλειά γενικότερα. Πόσο μάλλον κάποια που να σου αρέσει και να σε ευχαριστεί καλύπτοντας τις προσδοκίες σου. Οπότε ξέχνα αυτά που σου λένε παππούδες, γιαγιάδες για το χαρτί που σου λύνει τα χέρια. Τα χέρια είναι ικανά να στα λύσουν δύο πράγματα. Η ικανότητά σου και οι γνωριμίες σου. Τώρα τι από τα δύο θέλεις να χρησιμοποιήσεις και πως είναι μία εντελώς διαφορετική κουβέντα.
2. Δεν υπάρχουν καλοκαιρινές διακοπές αυτή τη χρονιά.
Μία ακόμη μεγάλη αλήθεια που δεν αποκαλύπτεται όλα αυτά τα χρόνια είναι οι καλοκαιρινές διακοπές μετά την αποφοίτηση. Απλά, ξέχασέ τις! Με το που φεύγεις από την αίθουσα ξεκινάς εντατικές προσπάθειες εύρεσης εργασίας. Τσεκάρεις τις επαφές σου και τις αγγελίες από το πρωί μέχρι το βράδυ ενώ το facebook έχει αντικατασταθεί από το LinkedIn σε ένα μεγάλο ποσοστό. Και στην ελάχιστη πιθανότητα που θα βρεις δουλειά κάπου, θα περάσεις μία περίοδο προσαρμογής όπου θα είσαι το παιδί για όλες τις δουλειές. Λες να σε αφήσουν να πας και διακοπές;
3. Η ανεξαρτησία είναι ιδιαίτερα αγχωτική.
Μπορεί κατά τη διάρκεια ενός καυγά με τη μητέρα σου να αναθεματίζεις την ώρα και τη στιγμή που ζεις σε αυτό το σπίτι και να θέλεις να φύγεις επειγόντως. Τι γίνεται όμως όταν φεύγεις πραγματικά; Όταν καλείσαι να πληρώσεις ενοίκια, λογαριασμούς και το φαγητό σου από την τσέπη σου. Πόσο αγχωτική γίνεται η καθημερινότητα όταν μπαίνεις στη λογική του «μεροκάματου»; Προφανώς και αν έχεις μία καταπληκτική και ιδιαίτερα κερδοφόρα θέση εργασίας, τα πράγματα γίνονται πολύ πιο εύκολα. Αλλά ποιες είναι οι πιθανότητες να …πιάσεις την καλή;
4. Άλλο βαθμοί και άλλο αξιολόγηση.
Όταν είμαστε σε ηλικία τελειόφοιτου, έχουμε συνηθίσει, από το δημοτικό κιόλας, στη λογική των βαθμών. Τα πάντα ξεκίνησαν με εκείνο το Α, Β, Γ, συνεχίστηκαν με το Άριστα 10, ανέβηκαν στο Άριστα 20, έπιασαν κορυφή στο 100% κι έπεσαν για χάρη του Πανεπιστημίου στο Άριστα …8! Όπως καταλαβαίνετε, στη μετέπειτα ζωή μας δε θα βαθμολογούμαστε για κάθετί που κάνουμε. Αντίθετα θα αξιολογούμαστε για την συνολική μας εικόνα, παρουσία και προσφορά στην εταιρεία που εργαζόμαστε. Και αυτή η αξιολόγηση θα γίνεται είτε προφορικά, είτε θα αποτυπώνεται στον μισθό μας είτε θα μας γίνεται γνωστή μέσω της …απόλυσης. Μπορεί στη θεωρία να φαίνεται απλό. Η μετάβαση όμως από το ένα σύστημα στο άλλο δεν είναι καθόλου εύκολη και χρειάζεται τον χρόνο της.
5. Θα δουλέψεις με ηλίθιους.
Όσο σκληρό κι αν ακούγεται, όσο υποτιμητικό και να φαίνεται, ένα πράγμα είναι σίγουρο. Στη ζωή σου θα κληθείς να δουλέψεις με πολλούς ηλίθιους. Είτε αφεντικά είτε συνεργάτες είτε υπαλλήλους σου. Δε θα καταλαβαίνεις τι εννοούν, τι θέλουν, τι ζητάνε, τι σκέφτονται. Ζουν σε ένα δικό τους κόσμο οποίους φαίνεται πως υπάρχει μόνο και μόνο για να κάνει τον δικό σου, δυσκολότερο. Όσο πιο γρήγορα αποδεχτείς τις παραπάνω αλήθειες τόσο πιο εύκολη θα γίνει η συνεργασία σας…
6. Η ζωή γίνεται περίπλοκη.
Και η πολυπλοκότητα αυτή, δε συνίσταται μόνο στην εύρεση χρημάτων για το φαγητό και τους λογαριασμούς σου. Σκέψου πως μεγαλώνεις. Τα χρόνια περνούν και μαζί τους καταφθάνουν νέες ευθύνες. Σιγά σιγά, θα δεις τους γονείς σου να βασίζονται πάνω σου. Να ζητάνε από σένα και όχι εσύ από αυτούς όπως γινόταν μέχρι σήμερα. Επίσης, θα δεις το «περιβάλλον» να σε πιέζει να κάνεις τη δική σου οικογένεια. Όταν όλοι οι φίλοι και γνωστοί σου παντρεύονται, θα αναγκαστείς να το κάνεις κι εσύ. Αλλά ποιος ή ποια είναι ο/η κατάλληλος/η; Πόσο δύσκολο είναι να εντοπίσεις τον άνθρωπο με τον οποίο θέλεις να μοιραστείς το υπόλοιπο της ζωής σου; Και όλα αυτά είναι προβλήματα που εμφανίζονται σταδιακά μετά τη λήψη του πτυχίου…
7. Εν τέλει, το πτυχίο δεν αποτελεί λύση για τίποτα.
Και καταλήγουμε, το πτυχίο δε λύνει κανένα σου πρόβλημα. Αντίθετα, σου δημιουργεί ένα σωρό άλλα. Τόσο στην επαγγελματική σου ζωή όσο και στην προσωπική. Σε καμία περίπτωση δεν εννοώ ότι είναι άχρηστο και ότι δεν πρέπει να μοχθήσουμε για να το πάρουμε. Απλά πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ακριβώς περί τίνος πρόκειται. Μη δημιουργούμε προσδοκίες στο μυαλό μας τις οποίες δεν πρόκειται ποτέ να καλύψει ένα κομμάτι χαρτί. Γιατί αν το κάνουμε είναι πολύ πιο εύκολο να απογοητευτούμε. Και η απογοήτευση είναι ο χειρότερός μας σύμμαχος σε αυτές τις δύσκολες εποχές…
