ΣΧΕΣΕΙΣ & ΣΕΞ

Το παιχνίδι των δεσμών | Κι όμως η παιδική σου ηλικία επηρεάζει σημαντικά τις ερωτικές σου σχέσεις!

Γράφει η Μαρία Μαθιουδάκη, αναγνώστρια του Neopolis.gr «Μ’ αγαπάς;» «Θα είμαστε για πάντα μαζί;» «Πάλι δουλεύεις; Μα μου είχες υποσχεθεί ότι θα πηγαίναμε για φαγητό μαζί απόψε, πώς γίνεται να το ξέχασες;» «Κοίτα, περνάμε καλά μαζί, αλλά νιώθω ότι πνίγομαι… Θα ήθελα να διακόψουμε για λίγο καιρό.» «Μου έλειψες. Περιμένω με χαρά να επιστρέψεις από […]

Default avatar

Guest Author

27 Νοεμβρίου, 2015

Γράφει η Μαρία Μαθιουδάκη, αναγνώστρια του Neopolis.gr

«Μ’ αγαπάς;»

«Θα είμαστε για πάντα μαζί;»

«Πάλι δουλεύεις; Μα μου είχες υποσχεθεί ότι θα πηγαίναμε για φαγητό μαζί απόψε, πώς γίνεται να το ξέχασες;»

«Κοίτα, περνάμε καλά μαζί, αλλά νιώθω ότι πνίγομαι… Θα ήθελα να διακόψουμε για λίγο καιρό.»

«Μου έλειψες. Περιμένω με χαρά να επιστρέψεις από το ταξίδι σου, να σε ξαναδώ!»

«Δε γίνεται να χωρίσουμε. Δεν το δέχομαι, δεν μπορείς να μου το κάνεις αυτό!»

Σας θυμίζουν κάτι οι παραπάνω προτάσεις; Ακούγονται γνώριμες και οικείες; Να φανταστώ ότι αρκετές φορές έχουν προκαλέσει την αγανάκτηση σου και σε γεμίζουν με χιλιάδες αναπάντητα ερωτηματικά…

Πράγματι, πολλοί από εμάς κατά τη διάρκεια κάποιας σχέσης μας έχουμε έρθει αντιμέτωποι με τις παραπάνω διατυπώσεις, είτε ως αποδέκτες του μηνύματος είτε ως πομποί. Σκέψεις , οι οποίες μετατρέπονται σε προτάσεις, άμεσα συνδεδεμένες με τις ανησυχίες που κατακλύζουν το μυαλό όσων διατηρούν μία ερωτική σχέση. Κάποιοι επίσης, κατά τη διάρκεια της σχέσης τους ή ακόμα και κατά τη διάρκεια του γάμου, παραπονιούνται για την αδυναμία του συντρόφου τους να εκφράσει τα συναισθήματα του, να αφεθεί στη μαγεία του έρωτα χωρίς αναστολές και δεύτερες σκέψεις, να δεσμευτεί ολοκληρωτικά με τον σύντροφο του ή αντίθετα αρνείται να αποδεχτεί τον χωρισμό. Η συμπεριφορά αυτή ερμηνεύεται με ποικίλους τρόπους, άλλοτε ως αδιαφορία του ατόμου που αρνείται να δεσμευτεί και να προσπαθήσει για τη σχέση του, άλλοτε ως εμμονή του ατόμου να αγχώνεται συνεχώς για τα συναισθήματα του/της συντρόφου του και για την τροπή που έχει πάρει η σχέση τους, ενώ άλλες φορές ο ένας σύντροφος μετατοπίζει το βάρος της ευθύνης για τη συμπεριφορά του άλλου στον εαυτό του. Αυτή η μπερδεμένη κατάσταση πολλές φορές προκαλεί ντροπή, αναστάτωση ή ακόμα και ρήξη ανάμεσα στο ζευγάρι.

Σε αυτό το σημείο λοιπόν έρχεται η Ψυχολογία να μας καθησυχάσει ότι τίποτα από όσα νιώθουμε, ακόμα και αυτός ο αναίτιος πανικός που χαρακτηρίζει συχνά τις ερωτικές σχέσεις, δεν είναι παράλογο, υπερβολικό, μιας και υπάρχει μία ακόμα πιθανή εξήγηση, η οποία προέρχεται από τη βρεφική ηλικία του ατόμου -ναι, μην τρίβετε τα μάτια σας, διαβάσατε σωστά!

Ο Άγγλος ψυχίατρος και ψυχαναλυτής Bowlby ήταν εκείνος ο οποίος εισήγαγε τη «Θεωρία της Προσκόλλησης» (Αttachment Theory). H Θεωρία αυτή αναλύει τον ρόλο που διαδραματίζει η ανάπτυξη του δεσμού μεταξύ του βρέφους και του βασικού ατόμου που το φροντίζει (συνήθως ο ρόλος αυτός ανήκει στη μητέρα), στην ψυχοκοινωνική ανάπτυξη του παιδιού. Συγκεκριμένα, ο τρόπος που ανταποκρίνεται η μητέρα στο κάλεσμα του μωρού της και στις ανάγκες του, διαμορφώνουν τον χαρακτήρα του δεσμού που θα αναπτυχθεί μεταξύ τους. Έτσι έχουμε 3 τύπους δεσμού:

α) Τον Ασφαλή
β) Τον Αποφευκτικό και
γ) Τον Αγχώδη-Αμφιθυμικό

Στην πρώτη περίπτωση, τα βρέφη δείχνουν μεγαλύτερη εμπιστοσύνη και εκδηλώνουν πιο θετικά συναισθήματα, ενώ στους άλλους δύο τύπους κυριαρχούν αρνητικά συναισθήματα, θυμός, απογοήτευση, ψυχρή στάση απέναντι στον γονιό. Η συμπεριφορά αυτή φαίνεται, όπως έχει διαπιστωθεί από έρευνες, να ακολουθεί πολλές φορές το άτομο και στην ενήλικη του ζωή, πράγμα που εκδηλώνεται στις διαπροσωπικές του σχέσεις. Άλλωστε, όλοι γνωρίζουμε ότι η έντονη βλεμματική επαφή, αυτό το “touch” μεταξύ ενός άντρα και μίας γυναίκας, αρκεί για τη δημιουργία μίας σχέσης αγάπης και πάθους, όπως ακριβώς συμβαίνει και μεταξύ μητέρας και μωρού.
attachment theory

Σε αυτό το σημείο, πάρτε γρήγορα χαρτί και μολύβι και φτιάξτε μία λίστα με τα δικά σας χαρακτηριστικά, καθώς και του νυν ή και ακόμα του πρώην συντρόφου σας και ελάτε να δούμε σε ποια κατηγορία ανήκετε. Έχουμε και λέμε λοιπόν:

Α. Ασφαλής τύπος: Του/της αρέσει να βρίσκεται μαζί με άλλα άτομα και δεν φοβάται το συναισθηματικό δέσιμο, αλλά ούτε και την απόρριψη. Διακατέχεται από θετικά συναισθήματα και διαθέτει άφθονη αισιοδοξία.

Β. Αποφευκτικός τύπος: Φοβάται τις στενές σχέσεις, απομακρύνεται και δεν είναι ανοικτός προς τους ανθρώπους. Αγχώνεται και αποφεύγει να εκφράζει τα συναισθήματά του, καθώς ως παιδί έμαθε να τα καταπιέζει και τέλος δεν εμπιστεύεται εύκολα.

Γ. Αγχώδης-Αμφιθυμικός τύπος: Αποζητάει διαρκώς την αυτοεπιβεβαίωση μέσα από τις σχέσεις του. Αμφισβητεί τα συναισθήματα των άλλων και του συντρόφου του. Στη σχέση του κυριαρχούν ζήλια κι αρνητικά αισθήματα, ενώ δεν διστάζει να φτάσει σε ακραία σημεία, προκειμένου να μη χάσει τον σύντροφό του. Άλλωστε έμαθε ως παιδί ότι πρέπει να προσπαθήσει πολύ για να κερδίσει την αγάπη των γονιών του (κυρίως της μητέρας).

giphy (2)

Σε αυτοί μάλιστα την κατηγορία ανήκουν και οι “Love addicts”. Τα άτομα της ομάδας αυτής είναι εθισμένα στην αγάπη, επιδιώκουν διαρκώς να βρίσκονται μέσα σε μία σχέση, ανάγκη που προκύπτει από την ανασφάλεια που τους διακατέχει και την αγάπη που στερήθηκαν ως παιδιά – το αντίθετο τους προκαλεί δυσφορία. Κάνουν οτιδήποτε προκειμένου να κατακτήσουν το αντικείμενο του πόθου τους ή να μην το χάσουν, ακόμα κι όταν το άλλο άτομο δείχνει απρόθυμο και είναι πλήρως εξαρτημένοι από τον σύντροφο τους, αν και πολλές φορές μπορούν να γίνουν χειριστικοί.

love addict

Βλέπουμε λοιπόν ότι το πεδίο των ερωτικών σχέσεων είναι αρκετά πολύπλοκο. Δεν είναι εύκολο να είσαι μέσα σε μία σχέση. Θέλει αρκετή υπομονή, κατανόηση και… προετοιμασία!

Πριν λοιπόν κρίνετε τον/τη σύντροφο σας την επόμενη φορά, θυμώσετε με την ανασφάλεια του/της, με την υστερία της/του ή αρχίσετε να ρίχνετε τις ευθύνες πάνω σας, χαλαρώστε, πάρτε μια βαθιά ανάσα και ετοιμαστείτε για μία βουτιά στα βάθη των παιδικών του/της αναμνήσεων!

 

OUR20s

ΓΝΩΜΟΥΛΑ

Υπολογισμοί που κάνουμε κι ας μην μας άρεσαν ποτέ τα μαθηματικά

hashtag

BEST_OF_THE_INTERNET