Από τα 15 μου κι έπειτα, άκουγα συνεχώς από τον οικογενειακό και όχι μόνο, περίγυρο, πως θα μεγαλώσω και θα είμαι ελεύθερος να κάνω ότι θέλω, να παίρνω τις αποφάσεις μου και να χαράξω τη δική μου πορεία. Στο μυαλό μου, είχα εξιδανικεύσει την κατάσταση αυτή και πίστευα πως κλείνοντας τα 18 θα αλλάξουν όλα μεμιάς. Προφανώς, κάτι τέτοιο δε συνέβη οπότε αύξησα την ηλικία-όριο και πήγα στα 20. Τα έκλεισα κι αυτά αλλά μια από τα ίδια. Καμία αλλαγή. Το συμπέρασμα απλό: όλα τα «θα» και τα «πρέπει» ήταν αστικοί μύθοι τους οποίους δεν έπρεπε να λάβω σοβαρά υπόψη μου και να βασίσω εκεί τους στόχους και τα όνειρά μου…
Η αλλαγή κατοικίας θα σε κάνει χαρούμενο
«Άντε να φύγω από τους δικούς μου κι όλα θα φτιάξουν». Κάπως έτσι δεν το φαντάζεστε όλοι; Να φύγετε από το σπίτι, να νοικιάσετε το δικό σας, να το επιπλώσετε όπως εσείς γουστάρετε, να το καθαρίζετε όποτε σας καπνίσει, να φέρνετε φίλους και να μιλάτε δυνατά μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες και γενικότερα να νιώσετε για πρώτη φορά ότι ο προσωπικός σας χώρος είναι πράγματι προσωπικός και σας ανήκει εξ’ ολοκλήρου.
Η Αλήθεια: Διαφέρει κάπως από την θεωρία. Τα παραπάνω, όντως ισχύουν αλλά μόλις περάσουν οι πρώτοι 2-3 μήνες, παύουν να σου κάνουν εντύπωση. Αρχίζει και σου λείπει το φαγητό της μαμάς, το πάτωμα που πάντα γυάλιζε και τα ρούχα που ήταν (ως δια μαγείας) σιδερωμένα στη ντουλάπα σου.
Οι σχολικοί σου φίλοι θα είναι πάντοτε εκεί
Στα 16-18 σου, καθόσουν ώρες ατελείωτες με τους φίλους και τις φίλες σου και κάνατε σχέδια. Σχέδια για την επόμενη μέρα αλλά και για την επόμενη δεκαετία. Πώς θα είναι όταν θα δουλεύετε ή όταν θα παντρευτείτε και πως θα έχετε πάντοτε χρόνο για τις προσωπικές σας στιγμές και την αναβίωση των παιδικών σας αναμνήσεων. Οι υποσχέσεις ότι θα είστε πάντα μαζί έδιναν κι έπαιρναν και η συγκίνηση ήταν εμφανής.
Η Αλήθεια: Τα πράγματα όμως, αλλάζουν. Τα ενδιαφέρονται διαφοροποιούνται, ο καθένας χαράζει τη δική του πορεία και είναι μαθηματικά βέβαιο πως θα «σπάσει» με όλους ή με κάποιους από τους φίλους της παιδικής του ηλικίας. Καλό θα ήταν να είστε προετοιμασμένοι για ένα τέτοιο ενδεχόμενο, να μην πληγωθείτε και να συνειδητοποιήσετε πως όλο αυτό είναι η φυσική εξέλιξη των πραγμάτων.
Θα βρεις το άλλο σου μισό
Ο ένας και μοναδικός ή η μία και μοναδική είναι εκεί έξω και περιμένει να τον/την εντοπίσεις. Σύμφωνα με τη θεωρία πολλών γκουρού των σχέσεων, η παραπάνω άποψη είναι κάτι που ισχύει και ο καθένας βρίσκει αυτόν ή αυτή που του ταιριάζει.
[scis id=”59″]
Η Αλήθεια: Ακόμα κι αν όντως υπάρχει το άλλο σου μισό εκεί έξω, δε σημαίνει ότι είναι κάποιος χαρακτήρας βγαλμένος από τα πιο όμορφα παραμύθια της παιδικής μας ηλικίας. Ακόμα κι αν αυτός ο άνθρωπος υφίσταται, έχει προβλήματα, έχει αδυναμίες και διαθέτει χαρακτηριστικά που δε θα σε αφήσουν με το στόμα ανοιχτό. Αν ψάχνεις αυτόν που δεν έχει ανθρώπινες αδυναμίες και θα σε καλύπτει 1000% σε όλα τότε πίστεψέ μας, θα φας τα μούτρα σου!
Είσαι καλός; Θα προσληφθείς
Μέχρι πολύ πρόσφατα, υπήρχε η άποψη πως οποιοσδήποτε νέος έχει πτυχίο, θα βρει δουλειά. «Το χαρτί είναι χαρτί, σίγουρα θα σου εξασφαλίσει έναν μισθό». Προφανώς, και κάτι τέτοιο δεν ανταποκρινόταν στην πραγματικότητα και διατυπώθηκε η θεωρία των ικανοτήτων. «Αν είσαι καλός σε κάτι θα βρεις σίγουρα μία θέση εργασίας».
Η Αλήθεια: Το εργασιακό περιβάλλον είναι όπως όλα τα περιβάλλοντα στη ζωή μας. Υπακούει σε περίεργους κανόνες κι εξαρτάται από αστάθμητους κανόνες. Σίγουρα το πτυχίο και οι ικανότητες σου δίνουν κάποια bonus αλλά μέχρι εκεί. Γνωριμίες, συγκυρίες, τύχη, συμπάθειες και πολλοί ακόμη είναι οι λόγοι που μπορεί να οδηγήσουν έναν υπεύθυνο προσλήψεων να διαλέξει εσένα έναντι των υπολοίπων.
Πρέπει να έχεις σχέδιο για το μέλλον
Στα 16-17 σου, επιλέγεις Κατεύθυνση στο σχολείο. Άρα κάνεις την πρώτη σου σημαντική επιλογή όσον αφορά το μέλλον σου (άμεσο και μη). Στη συνέχεια επιλέγεις πανεπιστήμιο και καλείσαι να φανταστείς τον εαυτό σου σε 10 και σε 15 χρόνια. Αραιά και που, σκέφτεσαι το θέμα της οικογένειας και το πώς θα πρέπει να μοιράσεις τον χρόνο σου ενώ βλέπεις τους ανθρώπους γύρω σου να αγωνιούν συνεχώς για το τι τους περιμένει αύριο.
Η Αλήθεια: Ξέρετε τι λέει ο λαός; «Όταν ο άνθρωπος κάνει σχέδια, ο Θεός γελάει». Ζήστε τη στιγμή. Δε θα υπάρξει ξανά η ίδια…
Τα πάντα είναι για τον άνθρωπο
Αν τα ναρκωτικά δεν ήταν προς κατανάλωση του ανθρώπου, δε θα τα «παρήγαγε» η φύση. Ένας σύγχρονος άνθρωπος, καλό είναι να δοκιμάζει τα πάντα και να έχει προσωπική άποψη για όλα τα ζητήματα. Εξάλλου, οτιδήποτε αν το κάνεις σε κατάχρηση βλάπτει. Ακόμη και οι πολλές ώρες μπροστά από την τηλεόραση. Αυτή είναι μία ευρέως διαδεδομένη άποψη σε ανθρώπους ηλικίας 20+.
Η Αλήθεια: Προσωπικά, θεωρώ τα παραπάνω ως έναν μεγάλο μύθο καθώς όχι, δεν είναι τα πάντα για τον άνθρωπο. Παρόλο που τα έχει φτιάξει η φύση. Και τα ξύλα, της φύσης είναι, δε σημαίνει ότι τα τρώμε κιόλας. Και φυσικά, δεν πρέπει να έχεις προσωπική άποψη για τα πάντα. Κι εγώ είμαι περίεργος να δω τι σκέφτονται οι άνθρωποι μερικά δευτερόλεπτα πριν την αυτοκτονία. Πρέπει να το μάθω; Ξεκάθαρα όχι!
