Η κοινωνία και «οι χρυσοί» της κανόνες, είναι χτισμένοι πάνω σε γερά θεμέλια ισχυρού υποκριτισμού και φτηνής ωραιοπάθειας. Οι άνθρωποι έχουν μετατραπεί σε υπνωτισμένα όντα, χωρίς κάποιο υπόβαθρο. Κυνηγούν μονίμως την επιβεβαίωση, με κάθε τρόπο και κάθε κόστος και φυσικά εκλείπει η διαφορετικότητα, καθώς ακολουθούν στιλιστικά και συμπεριφορικά μοτίβα.
Όμως, αγαπητοί φίλοι, όπως έχουν γράψει και οι μεγάλοι δάσκαλοι και οι μόνοι ειδικοί του θέματος, δεν υπάρχει κανένας λόγος ο χαρακτήρας και η εμφάνισή μας να επηρεάζονται από γνώμες τρίτων. Ακόμη κι αν έχετε μπει στο τρυπάκι να δέχεστε τα κακεντρεχή σχόλια άσχετων και ζηλόφθονων ανθρώπων, το μόνο που καταφέρνετε είναι να τροφοδοτείτε την αχόρταγη μικροψυχία τους.
Θέλετε να δούμε 5 (από τους 1.000) λόγους για τους οποίους αξίζει να μείνετε αυθεντικοί και να μην σας επηρεάζει η οποιαδήποτε κριτική;
#1 Δεν χρειάζεσαι πραγματικά τη γνώμη τους.
Ειλικρινά, είναι μάταιο να χαλάς τον εαυτό σου και τη διάθεσή σου για απόψεις που δεν υπολογίζεις ή που ούτε καν ζήτησες. Συνήθως τα «πυρά» κομπλεξισμού έρχονται από κει που δεν το περιμένεις και σε πιάνουν απροετοίμαστο/η. Τι σημασία έχει; Σε ενδιαφέρει πολύ η φθηνή γνώμη ενός ατόμου που δεν έχεις καν σε υπόληψη; Κι αν οι άσχημες λέξεις προέρχονται από το στόμα φίλων, τότε ίσως πρέπει να αναθεωρήσεις τους αγαπημένους σου.
#2 Δεν χρειάζεσαι τον αρνητισμό τους.
Σοβαρά τώρα; Χτίζαμε (και συνεχίζουμε να χτίζουμε) χρόνια αυτοεκτίμησης για να έρθει η/ο τάδε και να σου κάνει κριτική για κιλά/ντύσιμο/χαρακτήρα/ζωή; Δεν είμαστε καλά. Ή μάλλον όχι, είμαστε καλά και μας αρκεί. Η «ζαχαρένια» μας δεν θα πέσει βρε για κανέναν επίδοξο κριτή, που στοίχημα, δεν έχει ιδέα τι θα πει η λέξη «αυτοκριτική».
#3 Η αυτοπεποίθησή/αυτοεκτίμηση πρέπει να πηγάζει από σένα.
Αν εσύ ο/η ίδιος/α δεν έχεις συνειδητοποιήσει πως όντας ο εαυτός μας, δεν ενοχλούμε κανέναν και πως η διαφορετικότητα είναι πολύτιμη, τότε κανείς δεν θα στο διδάξει. Επίσης η τάση να γινόμαστε ένα με το σύνολο, τη μόδα κλπ, δεν θα σε οδηγήσει στην αποδοχή του κοινού (που δεν θα έπρεπε να σε νοιάζει καν). Το μόνο που θα καταφέρεις είναι να προσεγγίσεις τους μελλοντικούς κριτές σου.
#4 Δεν θα έπρεπε να σε νοιάζει εξαρχής.
Τους κοινωνικούς κανόνες, τα πρότυπα ομορφιάς και άλλα πολλά, τα κατασκεύασαν οι άνθρωποι. Αυτό σημαίνει πως οι άνθρωποι είναι εκείνοι που θα τα γκρεμίσουν. Η ζωή, η ιδεολογία, η εμφάνισή σου και οτιδήποτε προσωπικό σου, δεν αφορά κανέναν. Οκ, δεν σημαίνει πως μπορείς να φέρεσαι απαίσια και με αγένεια στους ανθρώπους. Το μόνο που έχω να σου πω είναι πως η φράση «προσωπική ζωή», αν απομονωθεί και αναλυθεί, κρύβει όλο το νόημα. Οι επιλογές σου είναι δικές σου, οτιδήποτε άλλο πέρα από αυτό, δεν σε αγγίζει.
#5 Κανείς δεν γνωρίζει ποιος πραγματικά είσαι.
Μάνα είναι μόνο μία. Μόνο αυτή, κατά τη γνώμη μου, είναι ικανή να σε γνωρίσει και να σε προσεγγίσει απόλυτα. Αν δεν μπορέσει εκείνη, δεν θα μπορέσει κανένας άλλος. Κανένας ξένος, κανένας γνωστός, φίλος, γκόμενος, δεν μπορεί να ξέρει πως νιώθεις ανά πάσα στιγμή. Πολλοί λίγοι είναι οι προβλέψιμοι άνθρωποι και ξεκλειδώνονται αμέσως. Όλοι οι υπόλοιποι, αποτελούμε μυστήριο, γιατί αυτό είναι το μεγαλείο και ταυτόχρονα το πρόβλημα της ανθρώπινης υπόστασης.
Κάπως έτσι κλείνει αυτό το άρθρο, με μια συμβουλή: «Συμβουλές μπορείς να πάρεις από λίγους και συγκεκριμένους, υποδείξεις από κανέναν.»
