Aχ, αυτά τα 90’s! Πόσο υπέροχη δεκαετία… Ειλικρινά αισθάνομαι πολύ τυχερός, που κατάφερα να βιώσω έστω κι ένα μικρό μέρος αυτής της τρομερής περιόδου. Διότι εκείνα τα χρόνια, ήταν τα πλέον ξέγνοιαστα, τα πλέον ευχάριστα κι αισιόδοξα, με τον κόσμο να μην έχει εθιστεί ακόμη σε υπολογιστές, tablets και smartphones.
Πλέον, η ζωή όλων περιτριγυρίζεται γύρω από social media, τα έξυπνα κινητά, τα έξυπνα ρολόγια και τις …έξυπνες σίτες, με συνέπεια να μην έχουμε την ευκαιρία να αντικρίσουμε σε βάθος, τον κόσμο γύρω μας.
Από την άλλη όμως, είμαστε και με τα χέρια δεμένα. Διότι δεν μπορούμε να αποφύγουμε την πραγματικότητα της εποχής μας και να επιστρέψουμε στο (πιο όμορφο) παρελθόν. Γιατί σε περίπτωση που κάνουμε κάτι από τα παρακάτω, ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΙΔΙΟΙ θα …μας πάρουμε με τις πέτρες:
1. Τα παπούτσια με τα φωτάκια
Στα 90’s, αυτά τα παπούτσια είχαν την αντίστοιχη φήμη με τα σημερινά Stan Smith! Και το θέμα είναι ότι υπήρχαν άπειρα σχέδια να διαλέξουμε, είτε με μόνιμα φωτισμένο πάτο είτε με την επιλογή να λαμπυρίζουν μόνο κατά τη διάρκεια του βαδίσματος… Ένα πραγματικό «must» της εποχής που σήμερα μοιάζει κάτι παραπάνω από …κιτς.
2. Τα θρυλικά Heelys
Η καινοτομία αυτών των παπουτσιών, προκάλεσε φρενίτιδα σε πολύ κόσμο της εποχής! Το γεγονός ότι συνδύαζαν παπούτσια και rollerskates, έμοιαζε κάτι παραπάνω από ελκυστικό για τα παιδάκια που δεν άφηναν σε ησυχία τους γονείς τους. Προσωπικά βέβαια, δεν τα πολυγούσταρα οπότε δεν μπορώ να πω ότι θα τα χρησιμοποιούσα άνετα σήμερα. Από τις εσπαντρίγιες όμως, καλύτερη επιλογή αν μη τι άλλο…
3. Το λατρεμένο γιο-γιο
Πλέον, όλοι κυκλοφορούν με ένα iPhone στο χέρι και το παίζουν ιστορία. Υπήρχαν εποχές ωστόσο, που η νεολαία κυκλοφορούσε με ένα γιο-γιο κρεμασμένο στα δάχτυλα. Προσπαθούσαμε με τις ώρες να πετύχουμε κάποιο εντυπωσιακό κόλπο κι ακόμα όταν δεν τα καταφέρναμε, το διασκεδάζαμε με την ψυχή μας. Ωραίες εποχές!
4. Οι τάπες και κάρτες Πόκεμον
Πρώτα οι τάπες, μετά οι κάρτες… Ο Ας ήταν ο παιδικός μας ήρωας, ο Πίκατσου το ονειρεμένο «κατοικίδιο», οπότε δεν υπήρχε περίπτωση να μην τις αγοράσουμε! Η συνέχεια είναι γνωστή, κάθε μέρα κάναμε επικές μάχες με τους φίλους και τους συμμαθητές μας. Είχαμε φτάσει και σε επίπεδο να μονομαχούμε για εμβλήματα γυμναστηρίων. Απλά …ΠΟΡΩΣΗ!
5. Το αγαπημένο μας Smile
To Smile υπήρχε ΠΑΝΤΟΥ! Σε όλα τα τετράδια, τα βιβλία και γενικά σε οποιαδήποτε επιφάνεια προσφερόταν για …γράψιμο. Η περηφάνια που αισθανόμασταν κάθε φορά, που δημιουργούσαμε αυτό το περίτεχνο S, ήταν απλά απερίγραπτη! Άντε να το κάνεις σήμερα στη σχολή ή τη δουλειά σου, χωρίς να σε πάρουν με τα γιαούρτια…
6. Η origami πυραμίδα με τις μελλοντικές επιλογές μας
Δεν κατάλαβα ποτέ πως έφτιαχναν αυτό το πράγμα, αλλά το έπαιζα σαν φανατικός όταν κάποια από τις συμμαθήτριές μου, μου έκανε τη …χάρη. Βέβαια, τίποτα από όλα αυτά δεν βγήκε πραγματικό, αλλά δεν έχει σημασία. Για ορισμένα λεπτά άλλωστε, το πίστευα ότι θα γίνω …ποδοσφαιριστής και θα χτυπήσω το καλύτερο γκομενάκι στη ζωή μου!
7. Το θρυλικό Scooby Do
Μόλις εμφανίστηκε το Scooby Do, θυμάμαι ότι όλοι στο δημοτικό και το γυμνάσιο πλέκαμε σαν τις …γιαγιάδες μας. Τι μπρελόκ, τι κολιέ, τι βραχιόλια, πανικός λέμε! Κρίμα που η μόδα κράτησε τόσο λίγο κι ο κόσμος σήμερα, σε μετρό και λεωφορεία, έχει χωμένη τη μούρη του στο κινητό και τα tablets.
8. Το vintage πλέον ΜSN
Για εκείνη την εποχή, ήταν κάτι πραγματικά …πρωτοποριακό! Μιλούσαμε με τις ώρες μέσω του Msn και πολλές φορές κάναμε και βιντεοκλήσεις, γιατί ήταν …σούπερ κουλ! Βέβαια είχε και παιχνίδια για να ασχοληθούμε, όπως ναρκαλιευτή, οπότε η ώρα μας περνούσε δημιουργικά ενίοτε. Δε θα ξεχάσω ποτέ, τη δόνηση που έκανε την οθόνη του συνομιλητή να τρεμοπαίζει. Facebook, ακούς;!
9. Nα μιλάμε κορακίστικα
Ήταν μια από τις διαλέκτους που όλοι χρησιμοποιούσαμε στο δημοτικό, ίσως και λίγο αργότερα. Ουσιαστικά σε κάθε συλλαβή μιας λέξης προσθέταμε στην αρχή το «Κο», π.χ. το «Τι κάνεις;» γινόταν «Κοτι Κοκα Κονείς;». Κάθε φορά που τη χρησιμοποιούσαμε και δεν μας καταλάβαιναν οι άλλοι, αισθανόμασταν η πιο γαμάτη συμμορία του σχολείου. Τραγικό; Ούτε καν!
10. Η Μacarena ήταν το χιτ της εποχής
Σε όλα τα παιδικά πάρτι της εποχής, μόλις ακουγόταν η Macarena, όλοι μας ξεσαλώναμε. Κάναμε το χορευτικό σωστά και γινόταν ΠΑ ΝΙ ΚΟΣ! Και σήμερα, πηγαίνεις στα κλαμπ και βλέπεις τον κόσμο να κάθεται μπαστακωμένος στο μπαρ, να πίνει το ποτό του. Στην καλύτερη, κάνει λίγο DAB και νομίζει ότι διασκεδάζει…
11. Το λάστιχο
Τσαφ τσουφ, το τρένο περνά, μέσα έξω πηδά/πατά κλπ, με το συγκεκριμένο παιχνίδι να είχε διάφορα επίπεδα δυσκολίας. Όλοι στα διαλείμματα, παίζαμε λάστιχο και το διασκεδάζαμε με την ψυχή μας. Γούστο θα ‘χε, στα κενά που έχουμε ανάμεσα στις διαλέξεις, να κάναμε κάτι αντίστοιχο. Δεν κατάλαβα δηλαδή, καλύτερα να τσακώνεσαι για τη ΔΑΠάρα και την ΠΑΣΠάρα;!
12. Το λεύκωμα
Αυτό το λεύκωμα, είχε κάψει φιλίες και φιλίες. Το τι ξεκατίνιασμα είχε πέσει, δε λέγεται. Μου αρέσει που βάζαμε και ψευδώνυμα για να μη μας καταλάβουν και μετά ο καθένας έλεγε το δικό του σε 2-3 κι εκείνοι με τη σειρά τους σε άλλους 2-3 και πάει λέγοντας. Αν γινόταν αυτό σήμερα, θα πέφτανε κεφάλια. Κυριολεκτικά!
13. Η χλαπάτσα
Και πού δεν την είχαμε πετάξει αυτήν την έρμη τη χλαπάτσα. Σε ταβάνια, πατώματα, τοίχους, ψυγεία κλπ. Μπορείτε να φανταστείτε τι θα γινόταν, αν αντί για το Pokemon Go χρησιμοποιούσαμε μια χλαπάτσα και σήμερα; Μάλλον θα μας ξέκοβαν από την παρέα λόγω …υπερβολικής τρέλας!
