Υπάρχει ένας καθηγητής ο οποίος θα μπορούσε άνετα να διεκδικήσει οποιοδήποτε βραβείο καλύτερου τρόπου διδασκαλίας. Κι αυτό, διότι ανακάλυψε τον καλύτερο δυνατό τρόπο, να εξηγήσει στους νεαρούς μαθητές του, τι είναι η κοινωνία των προνομίων και ποιες οι αδυναμίες της.
Διαβάζοντας ολόκληρο το άρθρο, θα μείνετε άφωνοι με την δημιουργικότητα του εν λόγω άντρα αλλά και με τους εναλλακτικούς τρόπους με τους οποίους μπορεί το σχολείο να προσεγγίσει τους μαθητές του στη σημερινή εποχή. Αρκεί βέβαια, να υπάρχει η θέληση τόσο του κράτους όσο και των καθηγητών που κάνουν αυτό το σπουδαίο λειτούργημα.
Τι έκανε λοιπόν ο εν λόγω καθηγητής; Ξεκίνησε με τον εξής απλό τρόπο: μοίρασε στους μαθητές του από ένα κομμάτι χαρτί Α4 και τους ζήτησε να το τυλίξουν τσαλακώνοντάς το.
Αμέσως μετά, μετέφερε τον κάδο σκουπιδιών της αίθουσας, στο κέντρο, κάτω από τον πίνακα της τάξης.
Στη συνέχεια έδωσε τις εξής οδηγίες: «Το παιχνίδι είναι απλό. Φανταστείτε πως ο καθένας από εσάς, είναι ένα μέρος της κοινωνίας μας. Και το κάθε μέρος αυτής της κοινωνίας, έχει τη δυνατότητα να πετύχει και να φτάσει πολύ ψηλά στη ζωή του».
«Για να πετύχετε και να φτάσετε στην υψηλή κοινωνική τάξη, το μόνο που πρέπει να κάνετε είναι να πετάξετε το χαρτί σας στον κάδο σκουπιδιών. Αρκεί να το καταφέρετε χωρίς να σηκωθείτε από την θέση σας».
Τα παιδιά στα πίσω θρανία, διαμαρτυρήθηκαν μονομιάς: «Ε, αυτό είναι άδικο!». Σύμφωνα μ’ αυτούς, οι συμμαθητές τους που κάθονταν μπροστά, είχαν πολύ περισσότερες πιθανότητες να τα καταφέρουν.
Τελικά, όλοι έκαναν την προσπάθειά τους κι όπως αναμενόταν, οι περισσότεροι στις μπροστά θέσεις τα κατάφεραν (όχι όμως όλοι) ενώ στις πίσω θέσεις το θετικό αποτέλεσμα ήταν σαφώς χαμηλότερο.
Ο καθηγητής τότε, πήρε τον λόγο: «Όπως βλέπετε, όσο πιο κοντά βρισκόσασταν στον κάδο, τόσο περισσότερες ήταν οι πιθανότητες επιτυχίας σας. Αυτή ακριβώς, είναι η κοινωνία των προνομίων στην οποία ζούμε. Παρατηρήσατε πως οι μόνοι που διαμαρτυρήθηκαν ήταν τα παιδιά που κάθονταν στις πίσω σειρές;»
«Αντιθέτως, οι συμμαθητές σας που κάθονται μπροστά, δύσκολα θα παραπονιόνταν για τη διαδικασία κι αυτό διότι “γεννήθηκαν εντός της προνομιούχας τάξης”. Το μόνο που τους εμποδίζει από την επίτευξη των στόχων τους, είναι μερικά εκατοστά».
«Εσείς λοιπόν, ως μαθητές, αυτό που έχετε να κάνετε είναι να εστιάζετε στα δικά σας προνόμια και να τα εκμεταλλεύεστε στο έπακρο. Και στην περίπτωσή σας, το βασικότερο τέτοιο προνόμιο, είναι η εκπαίδευση. Μια εκπαίδευση που μπορεί να σας οδηγήσει στο υψηλότερο σκαλί του βάθρου. Είναι κρίμα άλλωστε, να κάθεστε στις μπροστά θέσεις και να μην …σκοράρετε».
