Φράσεις όπως «η ζωή είναι μικρή» και «απόλαυσε την κάθε σου στιγμή σαν να είναι η τελευταία» συνήθως ακούγονται ως απλά και βαρετά κλισέ. Ίσως και να είναι πράγματι κλισέ. Τελικά όμως κι αυτά τα κλισέ, μάλλον έχουν δημιουργηθεί για κάποιο λόγο.
Η ζωή σου είναι όντως σύντομη. Αυτό δεν σημαίνει βέβαια, ότι δεν είναι αρκετή αν ξέρεις πώς να τη διαχειριστείς. Σίγουρα, κανείς δεν θα σου πει πώς να ζήσεις. Δεν θα πρέπει να το ανεχτείς. Υπάρχουν όμως, ορισμένα δεδομένα που καλό θα ήταν να αναλογιζόμαστε όλοι μας συχνότερα, γιατί ίσως να μας οδηγούσαν σε έναν διαφορετικό τρόπο ζωής, σε έναν διαφορετικό τρόπο προσέγγισης της καθημερινότητας!
Άνθρωποι αλλάζουν ή φεύγουν, συνθήκες μεταβάλλονται, δεδομένες καταστάσεις ανατρέπονται χωρίς να το καταλάβεις και χωρίς πολλές φορές να το περιμένεις. Θεωρούμε συχνά πως όλα συμβαίνουν σε άλλους, πως δεν μας αφορούν. Τα πράγματα, δυστυχώς, δεν έχουν έτσι. Η ζωή όλων μας αλλάζει, άλλες φορές θετικά κι άλλες αρνητικά. Το μειονέκτημα με τις αλλαγές αυτές δεν είναι τόσο η ίδια η μεταβολή στη ζωή σου, όσο το γεγονός ότι οι στιγμές που έχεις ήδη ζήσει δεν διαγράφονται, δεν ξεχνιούνται, ούτε μεταβάλλονται, αλλά μένουν εκεί να βασανίζουν το μυαλό σου. Έτσι, βρισκόμαστε πολύ συχνά αντιμέτωποι με τον εαυτό μας, τον οποίο κατηγορούμε ότι δεν έζησε τις στιγμές εκείνες όταν έπρεπε, τότε που τις θεωρούσε δεδομένες ή χειρότερες από ότι φαντάζουν πλέον.
Σκέφτεσαι άτομα που έχουν φύγει, κυριολεκτικά ή μεταφορικά, από κοντά σου. Όλα όσα ήθελες να πεις, να δείξεις ή να κάνεις με τους ανθρώπους αυτούς είναι πλέον αδύνατα και οι ίδιοι απόντες. Δεν επιλέγεις πάντα όμως, ποιους θα χάσεις και πώς, ούτε το γνωρίζεις από πριν. Ίσως αν το γνώριζες, να τα έλεγες όλα. Να μη μάλωνες καθημερινά με άτομα που αγαπούσες για ανούσια ζητήματα, να μην ξεχνούσες να εκδηλώσεις την αγάπη σου, να ζούσες στο έπακρο τις στιγμές μαζί τους. Τώρα, νιώθεις ένοχος ότι δεν ήξεραν αυτά που έπρεπε, ότι δεν τα κατάλαβαν και δεν τα ένιωσαν όπως θα ήθελες.
Δυστυχώς, την απώλεια, κυριολεκτική ή μεταφορική, δεν μπορείς εύκολα να την ελέγξεις. Είναι απροσδόκητη και σκληρή. Μπορείς όμως, να φροντίσεις να απολαύσεις ανθρώπους, να τους κάνεις να αισθανθούν όμορφα, να τους βοηθήσεις όταν το έχουν ανάγκη. Μην αφήσεις την καθημερινότητα να σε αποσπάσει από αυτούς, διότι εκείνοι είναι που τελικά απαρτίζουν και ομορφαίνουν την καθημερινότητα αυτή και θα συνεχίζουν να το κάνουν μέσα από τις αναμνήσεις.
Φρόντισε, λοιπόν, αυτές να είναι στιγμές ευχάριστες, που έζησες πραγματικά και όχι στιγμιότυπα που θέλεις μάταια να αλλάξεις, όταν είναι αργά…
