Άλλη μια μεγάλη μάχη υπερηρώων έφτασε! Ο Captain America και ο Iron Man κονταροχτυπιούνται σε μια απ’τις πιο πολυαναμενόμενες ταινίες της χρονιάς κι αν κρίνουμε από το πόσο έσκισε το Batman vs Superman (που σφάχτηκε από κοινό και κριτικούς), φαντάσου τι έχει να γίνει τώρα!
Τα superhero movies αποτελούν τον μεγαλύτερο μαγνήτη στις κινηματογραφικές αίθουσες του σήμερα, με τη βιομηχανία να επενδύει υπέρογκα ποσά σε τέτοιες ταινίες και με το κοινό να ανταποκρίνεται πλουσιοπάροχα. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να βγαίνουν πολλά τέτοια φιλμ και επομένως, κάποια περνούν κάτω από το ραντάρ και δεν βρίσκουν άμεσα το κοινό τους, αλλά στην πορεία κερδίζουν μια cult αναγνώριση.
Διότι υπάρχουν και κάποιες ταινίες που δεν φοβούνται να ρισκάρουν, αγνοώντας τα στάνταρ και την εμπορικότητα. Γίνονται έτσι οχήματα για πιο ενδιαφέρουσες, πιο προσωπικές ιστορίες που περνούν ένα δικό τους μήνυμα, χρησιμοποιώντας σαν όχημα τον σουπερηρωικό φραμπαλά!
Έχεις βαρεθεί τα ίδια και τα ίδια; Αδιαφορείς για τα blockbusters της Marvel και της DC; Θες κάτι φρέσκο, πρωτότυπο ή και εντελώς αλλόκοτο; Σε καταλαβαίνουμε και είμαστε εδώ να στο προσφέρουμε!
Ιδού οι πιο alternative προτάσεις, που καλά θα κάνεις να τσεκάρεις άμεσα και να αποφασίσεις τι είναι αυτό που ξεχωρίζει τον ήρωα, από τον υπερήρωα!
*Εξαιρούνται το Κοράκι και το RoboCop, τα οποία τιμήσαμε σε αναλυτικά άρθρα.
Darkman (1990)
Όταν ο Σαμ Ράιμι απέτυχε να μεταφέρει στο σινεμά το κόμικ ‘‘The Shadow”, δεν έμεινε με σταυρωμένα χέρια και δημιούργησε έναν δικό του ήρωα: ο Πέιτον Γουέστλεϊκ (πόσο γαμάτο όνομα!) είναι ένας ιδιοφυής επιστήμονας, που δημιουργεί ένα νέο τύπο συνθετικού ανθρωπίνου δέρματος. Όταν κάποιοι αδυσώπητοι εγκληματίες τον κάψουν ζωντανό, θα χρησιμοποιήσει την εφεύρεσή του για να εξαπολύσει μια λυσσαλέα εκδίκηση!
Πέρα από την ιστορική της σημασία – ήταν το πρώτο actioner που πρωταγωνίστησε ο Λίαμ Νίσον! – η ταινία σφύζει από στυλ και τρελό χιούμορ, χωρίς να λείπουν τα σκοτεινά σημεία, όπως το τραγικό love story που συγκινεί. Μια δεκαετία μετά, ο Ράιμι επανήλθε για τα καλά, σκηνοθετώντας τρεις ταινίες Spiderman. Ξέρεις, εκείνες που μετρούσαν…
Οι Απίθανοι (The Incredibles, 2004)
ΕΡ-ΓΑ-ΡΑ. Υποτιμήθηκε όταν παίχτηκε – επειδή βγήκε αμέσως μετά το Ψάχνοντας το Νέμο – αλλά τώρα ανακοινώθηκε το Νο2, οπότε η δικαιοσύνη αποκαθίσταται! Αυτό το φιλμ έλυσε κάποιες πολύ καλές απορίες: Πώς θα ήταν η οικογενειακή ζωή των υπερηρώων και τι θα γινόταν αν η κυβέρνηση τους απαγόρευε να χρησιμοποιούν τα χαρίσματα τους;
Καλογραμμένη σάτιρα, ασταμάτητος ρυθμός, πονόκοιλοι από τα γέλια και δράση που τεντώνει το νευρικό σύστημα, συνθέτουν μια από τις πιο εντυπωσιακές δημιουργίες της Pixar – κι αυτό λέει πολλά! Καταπληκτική δουλειά και στην ελληνική μεταγλώττιση, με τους Δημήτρη Σταρόβα και Σμαράγδα Καρύδη να είναι ανώτεροι (κατ’εμέ) από τους Αμερικάνους συναδέλφους τους!
Jumper (2008)
https://www.youtube.com/watch?v=X5ZNG3Oveh4
“Αnywhere is possible”… Ήμουν 18 χρονών όταν βγήκε η ταινία κι ακόμα θυμάμαι πώς αισθανθήκαμε όσοι την είδαμε. Για να το πω χύμα, ήταν η απόλυτη εφηβική κ@ύλα. Μια teen παρέα τυπάδων με το παρατσούκλι «Άλτες» (Jumpers), μπορούσαν να τηλεμεταφέρονται όπου ήθελαν στον πλανήτη, μέσα σε κλάσματα του δευτερολέπτου.
Αυτό φυσικά, γίνεται βάση για μια τέρμα θεαματική περιπέτεια, με τον Τζέιμι”Billy Elliot” Μπελ να κλέβει για πλάκα την παράσταση, ενώ έχουμε κι ένα μικρό πέρασμα της Κρίστεν Στιούαρτ, λίγο πριν αρχίσει να… βρυκολακιάζει! Αλλά ο πραγματικός λόγος που τo λατρέψαμε, είναι πως αποτελεί το πιο γαμάτο concept επιστημονικής φαντασίας, που όλοι θα θέλαμε να μας συμβεί!
Μέχρι που εμφανίστηκε….
Το Χρονικό (Chronicle, 2012)
Ενώ καλοπερνάνε σ’ ένα πάρτι, τρία αγόρια ανακαλύπτουν έναν κομήτη (;) που μόλις είχε πέσει στη Γη κι αφού έρθουν σε επαφή μαζί του, αποκτούν τηλεκινητικές δυνάμεις! Εμείς παρακολουθούμε τη νέα τους superhero ζωή, μέσα από την κάμερα του ενός εκ των τριών, ο οποίος έχει κουσούρι να καταγράφει τα πάντα μ’αυτήν…
To Chronicle θα ήταν ο καρπός του Blair Witch Project και του X-Μen, αν περνούσαν μια νύχτα παθιασμένου σεξ! Χρησιμοποιεί τη μέθοδο του found footage για να αφηγηθεί μια υπέροχη ιστορία, με αληθινούς χαρακτήρες που έχουν ανησυχίες και προβλήματα που νιώθεις και κατανοείς. Κάτι που κάνει την ενέργεια τους να μεταδίδεται και σε σένα, μετατρέποντας το ταξίδι τους σε μια ακαταμάχητη, εμψυχωτική εμπειρία!
Super (2010)
https://www.youtube.com/watch?v=eL57ncw2jr8
Όνομα και πράμα! Ένας μίζερος και κακομοίρης σαραντάρης χωρίς ζωή, αποφασίζει να πολεμήσει το κακό σαν σούπερ ήρωας… ακόμη κι αν δεν το έχει με την καμία! Αν ήθελες ποτέ σου να κάνεις το ίδιο επειδή το είδες στα κόμικ, αυτός ο τυπάκος θα σε διδάξει την σκληρή πραγματικότητα: η φάση δεν είναι και τόσο «σούπερ» όσο ακούγεται, γιατί η ζωή είναι μια σκύλα. Αλλά και πάλι, αξίζει να παλεύεις!
Μια ωμή αλλά ειλικρινής μαύρη κωμωδία, με καστ γεμάτο ηθοποιάρες κι αυστηρώς ακατάλληλη για παιδιά! Θα εκτονώσεις την περιέργεια σου στο αντικείμενο, θα χαμογελάσεις και θα αναρωτιέσαι γιατί δεν την είχες ξανακούσει! Παρεμπιπτόντως, αμέσως μετά απ’ αυτήν την ταινία, ο ίδιος σκηνοθέτης γύρισε μια που δεν ξέρω αν την έχεις ακουστά… πώς λέγεται να δεις… α, ναι Guardians of the Galaxy!
Hellboy II: Η Χρυσή Στρατιά (Hellboy II: The Golden Army, 2008)
Ένας υπερήρωας από την κόλαση, ο οποίος πίνει μπύρες, καπνίζει πούρα, τρώει σοκολάτα και τα βάζει με δαίμονες and shit. Δεν ξέρω τι θα ήταν πιο… εναλλακτικό! Ο αξιαγάπητος κόκκινος γίγαντας, υπενθυμίζει ότι δεν υπάρχει πεπρωμένο εκτός από αυτό που εσύ επιλέγεις και πω ρε φίλε, ξέρει να δείχνει στυλάτος και κουλ ενώ το κάνει!
Όλα αυτά χάρη στον παλαβό Γκιγιέρμο Ντελ Τόρο, ο οποίος δημιούργησε άλλο ένα οπτικό υπερθέαμα, χάρισε στον Ρον Πέρλμαν την αναγνώριση που πάντα άξιζε σαν πρωταγωνιστής και μας έκανε να λαχταράμε ένα Νο3. Μέχρι τότε, αν θες κι άλλη δράση αρκέσου στο Sword of Storms και το Blood and Iron (δύο καταπληκτικά animation, στα οποία δίνουν τις φωνές τους οι ίδιοι ηθοποιοί από εδώ)!
Άφθαρτος (Unbreakable, 2000)
Σε μια από τις τελευταίες φορές που ο Μπρους Γουίλις θυμήθηκε ότι ήταν αληθινός ηθοποιός, γνωρίσαμε ένα superhero movie που ξεχώριζε με μεγάλη διαφορά από τα άλλα. Ο λόγος ήταν φυσικά ο σκηνοθέτης Μ.Νάιτ Σιάμαλαν, φρέσκος από τη γιγαντιαία επιτυχία της Έκτης Αίσθησης και φουλ κουρδισμένος να την επαναλάβει.
Η ταινία είναι ουσιαστικά μια πιο ρεαλιστική ερμηνεία της μυθολογίας του Σούπερμαν. Θέτει το ερώτημα «τι θα γινόταν αν ο Σούπερμαν ζούσε στη Γη, αλλά δεν το ήξερε» και μας δίνει μια ενδιαφέρουσα εκδοχή, που εξετάζει τη σχέση φαντασίας-πραγματικότητας και τον πόνο του να μην ξέρεις πού ανήκεις. Σίγουρα, το πιο σοβαρό και βαθυστόχαστο φιλμ που γυρίστηκε ποτέ με αυτό το θέμα.
Hancock (2008)
Ο Χάνκοκ είναι μια περιπτωσάρα που δεν παίζει να έχεις ξαναδει! Παρά τις δυνάμεις του, είναι τεμπέλης, αλκοολικός, ανεύθυνος, άμυαλος και γενικά ό,τι α- στερητικό σου έρθει! Μέχρι που ένας άνθρωπος που σώθηκε από αυτόν, αποφασίζει να γίνει ο image maker του και να τον βάλει στον ίσιο δρόμο ενός ήρωα-υποδείγματος!
Πρωτότυπη και ανατρεπτική ιδέα, που αμφισβητεί τα κλισέ ή τους καθωσπρεπισμούς που μαθαίναμε μια ζωή για τους υπερήρωες! Αν υπήρχαν τέτοιοι άνθρωποι, δεν υπάρχει περίπτωση κάποιος να μην ήταν ο τρελός του χωριού κι ο συγκεκριμένος προκαλεί μεγάλη ταύτιση, ειδικά αν είσαι παρόμοιο ρεμάλι! Άσε που απέναντί του έχει την απερίγραπτα σέξι Σαρλίζ Θερόν (μα με τον Μπεν Άφλεκ, ρε κοριτσάρα…;;;).
ΒΟΝUS:
The Powerpuff Girls Movie (2002)
https://www.youtube.com/watch?v=Ix3h2DE-s1M
Χρειάζεσαι περιγραφή;! Το (επικών διαστάσεων) origin story της σειράς, που είχε ξεκινήσει ήδη από το 1998 στο Cartoon Network. Μια σειρά που όποιος δεν την έβλεπε μικρός (ή ανεξαρτήτως ηλικίας γενικά), είναι να τον λυπάσαι. Γιατί αν δεν λατρεύεις αυτά τα κορίτσια, δεν λατρεύεις τη ζωή την ίδια! Τέλος!
Θες κι άλλες; Ρίξε μια ματιά…
- The Toxic Avenger (1984)
- The Rocketeer (1991)
- Mystery Men (1999)
- The Specials (2000)
- Sky High (2005)
- Special (2006)
- TMNT (2007)
- Mirageman (2007)
- Defendor (2009)
- I Am Number Four (2011)
