Τους βλέπεις καθημερινά και δεν εννοώ μόνο από τις τηλεοπτικές επαναλήψεις. Εννοώ γύρω σου, στον διπλανό σου, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο… Κι αυτό γιατί επηρέασαν τόσο πολύ την κουλτούρα του Έλληνα, που εδώ και δεκαετίες γνωρίζουν μιμητές κι όλοι προσπαθούν να αντιγράψουν την γκλαμουριά τους!
Κάποιοι, τους έχουν σαν πρότυπο και τους «συμβουλεύονται» με θρησκευτική ευλάβεια. Αλλά και να μην το ξέρεις, βαθιά μέσα σου ίσως κρύβεις κι εσύ ένα κομμάτι τους. Γιατί κουβαλάνε επάνω τους όλα εκείνα που χαρακτηρίζουν τον λαό μας: την ποζεριά, τον ωχαδερφισμό, τη λαμογιά, το “greek kamaki” και το «χαLαρά»!
Αποτίουμε έναν φόρο τιμής στους τηλεοπτικούς μαντραχαλάδες, που με τους δικούς τους, ποικίλους τρόπους, μας έδωσαν μια ιδέα από το τι είναι τελικά, η ζωή του άντρα…
Ζάχος Δόγκανος (Εκείνες κι Εγώ)
Γλυμμένο μαλλί, κουστουμιά κι ένας playboy αέρας όλο κύρος και μεγαλοπρέπεια. Η αποθέωση του ναρκισσισμού, με λίγη βοήθεια από τη γερή τσέπη του (για το θεαθήναι δηλαδή, γιατί κατά τ’άλλα…)! Το είδωλο κάθε φραγκάτου γεροντογεγέ, που χρησιμοποιεί εκλεπτυσμένο χιούμορ και τη γοητεία των γκρίζων κροτάφων του, για να ρίξει πιπίνια!
Ο αμετανόητος γυναικάς μετέτρεψε τον Γιάννη Μπέζο σε ό,τι είναι σήμερα, βγάζοντας από πάνω του την γκέι καρικατούρα των Απαράδεκτων. Έγινε έτσι, συνώνυμο του ύστατου bon viveur, σφραγίζοντας τον στη συνείδηση μας, σαν διάδοχο του Λάμπρου Κωνσταντάρα. Φυσικό, αφού ο τελευταίος είχε υποδυθεί παλαιότερα τον ίδιο ρόλο.
Θανάσης Καλημέρης Ο Θανάσης Ο Καλημέρης (Κάτι Τρέχει Με Τους Δίπλα)
Ο τρισμέγιστος άντρας ο πολλά βαρύς. Ο ανεξάντλητος ατακαδόρος. Ο «το χρήμα δεν το λογαριάζω, τα δυο σου μάτια σαν κοιτάζω». Ο Πάολο Κοέλιο της καγκουροκουλτούρας. Αυτός που τα’χε με τη Δήμητρα Ματσούκα στα καλύτερα της (αν υπάρχει νους που μπορεί να διανοηθεί κάτι τέτοιο) και δεν του έφτανε!
Γιατί είναι Ο Θανάσης Ο Καλημέρης, που το έλεγε με περηφάνια και στόμφο, σαν να σου κάνει τιμή που μιλάει σ’ ένα κοινό θνητό σαν εσένα! Στιλάτος, αρρενωπός και πάντα στην πένα, έγινε ο απόλυτος εκφραστής του ελληναρά επί εποχής Πασόκ, κάνοντας ακόμα κι έναν λακαμά σαν τον Χαραλαμπίδη να φανεί κουλ. Το τελευταίο ειδικά, είναι άθλος.
Mάνθος Φουστάνος (Κωνσταντίνου και Ελένης)
O ρόλος που έδωσε στον Μπίλη τον Κούκουρα μια θέση στην αιωνιότητα, αποτελεί προφανέστατη επιλογή για πολλές γενιές! Έχει ζάμπλουτο μπαμπάκα, δεν δουλεύει ποτέ, οδηγάει Πόρσε και χάνει το λογαριασμό στο ποια θα κρεβατώσει κάθε μέρα!
Και φυσικά, το ύστατο αντρικό χαρακτηριστικό: οι πανηλίθιες δικαιολογίες με τις οποίες κρύβει τις κουτσουκέλες του! Διότι όταν έχεις υπάρξει λιγούρι που δεν κράτησε το λιλάκι του εντός παντελονιού, ξέρεις τι κοτσάνες πέταξες για να καλυφθείς! Κι όταν τον ακούς να λέει ότι θα πάει στο Περού για να εισάγει.. περούκες, γελάς λίγο και με τα δικά σου χάλια!
Σωτήρης «Σώτος» Τσιλιγιώργος (Μίλα Μου Βρώμικα)
Αυτό που κάνει τον Σώτο παράδειγμα προς μίμηση για κάθε κάφρο, είναι εκείνη η απύθμενη αίσθηση αυτοπεποίθησης και επιδειξιομανίας, την οποία (φυσικά) ο ίδιος δεν έχει τίποτα να την υποστηρίξει! Αυτό δεν τον εμποδίζει να γελάει μόνος με τις κρυάδες του, ή να τη πέφτει σε θηλυκά εντελώς εκτός της εμβέλειας – ή του ύψους – του!
Αλλά αξίζει και μόνο για το σενάριο επιστημονικής φαντασίας, που θέλει τον Γεννατά να σκοράρει με την Κλέλια Ρένεση. Ανυπολόγιστη ελπίδα για κάθε μπακούρακλα εκεί έξω, που ζει στην ανασφάλεια του «σιγά μη γυρίσει αυτή η οπτασία να κοιτάξει εμένα».
Λάζαρος Καραγεωργ… ποιος το χέζει το επώνυμο (Είσαι Το Ταίρι Μου)
Δεν θα βρεις ήρωα της μικρής μας οθόνης, που να’ταν πιο «στ’αρ#$@ μου» από τον Λάζαρο. Το παλικάρι ήταν ο ορισμός του yolo, πολύ πριν υπάρξει ο όρος (βασικά, πριν καν υπάρξει κοινωνική δικτύωση)! Γιατί εκτός απ’το κοκορίσιο λοφίο που κανένας δεν τόλμησε να αντιγράψει, ή το πιστό του ιγκουάνα (Μήτσος με τ’όνομα!) ήταν ο ορισμός του “zero fucks given” για οτιδήποτε εσύ θεωρείς πρόβλημα στην καθημερινότητα σου.
Ο Λάζαρος ήταν η επιτομή του εικοσάχρονου στη δεκαετία των 00s κι όλοι τον θέλαμε για κολλητό. ΟΛΟΙ ΟΜΩΣ. Για να γυρίζουμε σπίτι μετά από μια δύσκολη μέρα, μόνο για να τον ακούσουμε να πετάει μια ατάκα εντελώς εκτός τόπου και χρόνου και να μας αγκαλιάσει την ψυχή. Για να μας υποδεχτεί στο μικρόκοσμο του, να μας χαλαρώσει και να μας θυμίσει ότι όπως είπε κι ένας σοφός: «η ζωή είναι μια τεράστια πλάκα»…
Αντρέας «Ακάλυπτος» Ακάματος (Και οι Παντρεμένοι Έχουν Ψυχή)
Τι να πρωτοπείς εδώ πέρα… Τι ποταπό κείμενο χωράει το μεγαλείο του χρυσόστομου μέντορα, που κάθε του λόγος χαράχτηκε με πυρωμένο σουβλί μέσα στα έγκατα κάθε αντρικής συνείδησης; Βλέποντας τον δάσκαλο να εκπροσωπεί τα απόκρυφα της αρσενικής ψυχοσύνθεσης με το απαράμιλλο στυλ του, ο έφηβος αληταράς μέσα σου γελάει διαβολικά και προσκυνά!
Μέχρι και τα (άπειρα) ελαττώματα του είναι τόσο χαρακτηριστικά του φύλου μας, που αδυνατείς να κατηγορήσεις αυτόν τον αφοπλιστικά χαρισματικό ρήτορα. Γιατί καταφέρνει να βρει τη γωνία του εγκεφάλου σου που ευθύνεται για το αντρικό χαρμάνι και να την στραγγαλίσει. Ο Αντρέας είναι ένας σαραντάρης, που μοιάζει να μην έφυγε ποτέ από την ηλικία των 18 (κι αυτό είναι στόχος ζωής)!
Ο γκουρού αγάπησε κι αποθέωσε τη γυναικεία ομορφιά, αν και σήμερα οι feminazis θα ξέρναγαν παραληρήματα περί μισογυνισμού. Δεν πειράζει, ένα πράγμα έχω να τους πω: Κάποιοι σε μαθαίνουν τι σημαίνει να είσαι άντρας, αλλά ο Ακάλυπτος σου θυμίζει ότι κάποτε υπήρξες αγόρι. Κι αυτό δεν φεύγει ποτέ από μέσα μας. Οπότε μη το παλεύεις κοπελιά, γιατί κάθε σου αντεπιχείρημα αυτοαναιρείται!
