Το κλίμα είναι γιορτινό, οι δρόμοι γύρω στολισμένοι…
Λίγες μέρες πριν πέσει η αυλαία, πριν βρεθούμε στο ζεστό μας σπίτι και κλείσουμε τα φώτα μετρώντας αντίστροφα… Λίγο πριν βρεθούμε στα γιορτινά τραπέζια, γνωστοί και άγνωστοι, συγγενείς ξεχασμένοι, αγρίμια και ονειροπόλοι…
Μένουν μόνο κάποιες μέρες, εκείνες οι λατρεμένες του κόσμου, για τα Χριστούγεννα και για την Πρωτοχρονιά. Κι όμως όλοι χαίρονται για τα φωτάκια στον δρόμο, όλοι στόλισαν και φέτος την θλίψη τους με λαμπιόνια…
Τα Χριστούγεννα, είναι μάλλον η αγαπημένη μου γιορτή. Όμως, όχι για τα στολισμένα δέντρα, τους φωτισμένους δρόμους, τα Χριστουγεννιάτικα τραγούδια και τα δώρα.
Όλο τον χρόνο, ο κόσμος μιζεριάζει. Ανυπομονεί τα Χριστούγεννα για το καλοκαίρι και το καλοκαίρι για τα επόμενα Χριστούγεννα. Δημιουργεί έναν προσωπικό φαύλο κύκλο από τον οποίο δεν μπορεί να ξεφύγει, επειδή επιλέγει να μένει ο ίδιος φυλακισμένος μέσα σε αυτόν. Ο κόσμος ζει για τις γιορτές και τις διακοπές. Δεν ζει όμως, γενικότερα. Οι άνθρωποι ανυπομονούν για τα Χριστούγεννα για έναν βασικό λόγο. Επειδή, είναι ο μόνος μήνας που βλέπουν την αλήθεια στους γύρω τους. Επειδή, κάτι αλλάζει μεταξύ μας τον Δεκέμβρη. Στην πραγματικότητα χαιρόμαστε γιατί βλέπουμε στον κόσμο αυτό που θα επιθυμούσαμε να υπάρχει ήδη μεταξύ μας χωρίς να χρειάζεται να μας το φέρουν οι γιορτές.
Οι γιορτές είναι όμως η αφορμή. Αυτό είναι κάτι που έχει να κάνει με το υποσυνείδητο και με την αντίληψη που διαιωνίζεται επί αιώνες πως όλοι γινόμαστε λίγο καλύτεροι αυτές τις μέρες. Δυστυχώς, εμείς οι άνθρωποι μάθαμε να περιμένουμε μέρες να έρθουν αντί να δημιουργούμε οι ίδιοι τις ημέρες που θα θέλαμε να δούμε να έρχονται στον κόσμο… Σαν τις όμορφες εκείνες μέρες που ζούμε στα Χριστούγεννα. Άλλωστε, αν το σκεφτούμε δεν είναι καθόλου τυχαίο που όλες οι εκδηλώσεις για καλούς σκοπούς πολλαπλασιάζονται τον μήνα του Δεκέμβρη.
Είναι λυπηρό να ξέρεις πως ο κόσμος γίνεται περισσότερο ανθρώπινος μόνο για έναν μήνα. Όμως, ακόμα και έτσι, εγώ ελπίζω στους καλούς ανθρώπους ανεξαρτήτως εποχής. Για αυτόν ακριβώς τον λόγο μου αρέσουν οι γιορτές. Γιατί έστω και για λίγο, αποκτάμε κάτι που χάνουμε συχνά εδώ κι εκεί… την ανθρωπιά μας. Αποκτάμε επίσης και κάτι άλλο εξίσου ουσιαστικό. Αλληλεγγύη και αγάπη μεταξύ μας. Είναι γνωστό πως οι άνθρωποι έρχονται πιο κοντά τα Χριστούγεννα, αν και θα επιθυμούσα αυτό να γίνεται και τον υπόλοιπο χρόνο.
Πριν κλείσω, θα ήθελα να πω πως ο περασμένος Δεκέμβρης μου έμαθε κάποια πολύ σημαντικά πράγματα. Πρώτον, ότι η υγεία είναι το ωραιότερο δώρο που οι περισσότεροι ξεχνάμε να ζητήσουμε γιατί λανθασμένα την θεωρούμε δεδομένη. Δεύτερον, ότι οτιδήποτε κι αν γίνει μέσα σε ένα έτος, ο ερχομός του επόμενου θα σου γεμίσει το μυαλό νέες λευκές σελίδες για να τις συμπληρώσεις όπως θες εσύ…
Δεν μπορούμε να καθορίζουμε πάντα τι θα συμβεί. Δεν ξέρω καν η ίδια πόσο καλό θα είναι το 2016 και τι θα μου φέρει. Όμως ξέρω καλά πως γιορτές και νέο έτος δεν σημαίνουν ακριβά δώρα, φανταχτερά γιορτινά τραπέζια και επιφανειακή χαρά. Σημαίνουν, νέα ξεκινήματα, νέα ευκαιρία να γίνεις λίγο καλύτερος, σημαίνουν περισσότερη υγεία και αγάπη. Κι αυτά είναι όλα εκείνα που θα έπρεπε μόνο να ζητάμε, τίποτα παραπάνω…
Εύχομαι τα Χριστούγεννα και το νέο έτος να σας φέρουν οτιδήποτε ζητήσετε, να σας γεμίσουν με υγεία και χαμόγελα και να μην ξεχνάτε πως η κάθε μέρα είναι μια μοναδική ευκαιρία να γίνετε όλα αυτά που αγαπάτε. Καλές γιορτές σε όλους!
